Yaklaşan Büyük İstanbul Depremi

Users who are viewing this thread

[quote author=Emrehan]
...arkadaşın bir akrabası enkaz altında kalmış, doğalgaz alevlenmiş yanarak ölmüş orada..
[/quote]
İçim çızlıyor böyle haberleri okuyunca  :neutral:
 
İstanbul'da yaşayanlar bilir,Bakırköy meydandan sahile kadar olan evler hep bitişik ve eskidir dolayısıylada sağlam değildir.99'da focus buraya değilde Avcılara olmuş,o yüzden ev yıkılmamış,kentsel dönüşüm başladı burdada umarım her bina yenilenmeden deprem olmaz yoksa olası bir depremde Bakırköy'den çıkış yok gibi.
 
Ben İstanbul Gaziosmanpaşadayım 1999 depremindede şimdide.Biz evdekilerle ailecek uykuda yakalandık depreme.Deprem bitene kadar uyumuşuz  :grin: Deprem bitmiş sabah 7 8 gibi babam balkona çıkmış millet  inin demişler öyle haberimiz olmuş depremden :grin:
 
Vallaha olurda hayatta kalırsak 1 gün yardım ederim yakın çevreye.
2.gün ayrılırım istanbuldan sakat iş binalar dip dibe kaçış alanı yok ilk depremde yıkılmayıp hasar alanlar artcılarla tepesine iniverir adamın.
 
En çok korktuğum şey gece olma ihtimali. Her ne kadar bina önceki deprem yıkılmamış olsa da bizim ev yıkılabilir. Biz de ailecek ilk gün içinde mümkün olduğunca hızlı bir şekilde toplanıp İstanbul'u terk etmeyi düşünüyoruz
 
colombos said:
En çok korktuğum şey gece olma ihtimali. Her ne kadar bina önceki deprem yıkılmamış olsa da bizim ev yıkılabilir. Biz de ailecek ilk gün içinde mümkün olduğunca hızlı bir şekilde toplanıp İstanbul'u terk etmeyi düşünüyoruz

Aynen, bizim apartman da baya eski, yıkım kararı çıktı da kentsel dönüşüm için daha sırası gelmedi, gece olmazsa en azından 1. katta olduğumuzdan bi şansımız olur(Hafta sonu olmazsa büyük ihtimal ev de boş olur.)
 
Dr.Nyber said:
Depremde yukarı katta olmak daha iyiymiş diye duydum ben. Çünkü yukarı katlar aşağı çöküyor, tüm yük aşağı biniyormuş.

Ya binanın bir yüzü dayanıksızsa ve bina yan yatarsa ? Alt kat ilk saniyelerde kaçar ama ya üst kat ?
 
Redstone Knight said:
Dr.Nyber said:
Depremde yukarı katta olmak daha iyiymiş diye duydum ben. Çünkü yukarı katlar aşağı çöküyor, tüm yük aşağı biniyormuş.

Ya binanın bir yüzü dayanıksızsa ve bina yan yatarsa ? Alt kat ilk saniyelerde kaçar ama ya üst kat ?

Bizdeki şans ya, binadan çıksak çıktığımız tarafa devrilir bina.
 
Kendi açımdan bakacak olursam ölürüm her şekilde. Panik atağım var çok korku dolu anlarda sinir krizi geçirebiliyorum bütün bunlar yetmiyormuş gibi kapalı ve dar alanda kalamama korkum var yani enkaz altında da kalırsam her şekilde ölüyorum. Olur da kurtulursam elimden gelen ne varsa yapacağım insanlara yardım etmek için ama kurtuluş küçük ihtimal benim için.
 
99 depremini yaşamış biri olarak anlatmayı hedefledim size sıkmadan anlatabilirim umarım saat gece 3 suları babam telaşla yataktan fırladı zaten o gece o kadar sıcaktı ki uyuyamadım sıcaktan gece 3 gibi çok iyi hatırlıyorum saat'te hemen üstümüzdeydi 1+1 evde kalıyorduk babam yataktan fırladı beni sırtına aldı annemin elinden tuttu ve bizi bir hamlede dışarıya çıkardı teyzemlerin ve dayımın evinin tamamen yıkılmış olduğunu yarım saat sonra farkettim bir baktım bir gariplik var dayımın evi yok elektrikler kesilmiş göz gözü görmüyor sabah olmadan babam bir delilik yapıp evin içine daldı ve benim için yiyecek aldı evden sırf aç kalmayayım diye ondan sonra gölcüğe halamın durumunu öğrenmeye gittik arabamızdaki son benzin ile o zamanlar ford taunusumuz vardı çok benzin yaktığı için gölcüğe kadar anca gidebildik orda kaldık zaten halamın evine geldiğimde gördüklerime inanamadım halamın karşı komşusunun birlikte süreki oyun oynadığımız belkide gölcükteki en yakın arkadaşımı enkazın içinde yüzü kan içinde görmek beni çok ürpertti çok geçmedi gördüklerim karşısında kustum halam çok şanslıydı çünkü evi gölcükte tepe bir yerdi ve tek katlı idi orda bir süre kaldık eniştem çiftçi olduğu için benzin v.b aldık babamla ikimiz arabanın oraya doğru gittik ve bir baktık ki arabanın camını kırmış bir anne cocuğunu bizim koltuklara koymuş kendiside muhtemelen camdan girememiş o yerde arabaya yaslanmış uyuyordu ve cocuğuda köpeklere karşı korumuş babam ağlamaya başladı ve o anneyi uyandırmadı geri döndük tekrar halamın oraya araba arza yaptı v.b falan dedi babam sonra 2-3 saat geçti öğlene doğru tekrar gittik anne çocuğunu almış ordan ayrılmıştı arabaya benzini koyduk 4 kişilik arabaya abartmıyorum 11 kişi bindik babamın depo olarak kullandığı eski evimize gittik çadır v.b bulmak için halamlarda korktuğu için bizimle geldiler sonra depomuza bir şey olmadığını gördük duvarlar tuğla olduğu için aşırı derece çatlamıştı çadırımızı ve av tüfeğimizi aldı babam çok iyi hatırlıyorum baba bu tüfekle ne yapcağız dediğim zaman kuş vurucaz oğlum demişti ve yanağımı sıkmıştı her şeyden anlamsız 6 yaşında depremi yaşamak böyle bir şeydi işte her girdiğimiz sokakta ağlayan anneler babalar belkide izmitte her sokağında yıkılan binalar yaşlı gözler. Olaya dönecek olursak sonrası bizim için epey kolay olmuştu halamların tek katlı evinde tüm aile kalmaya çalıştık dedem zaten edirnedeydi depremi hissetmedi bile dayımın durumuna gelecek olursak dayım vefat etti evi yıkıldı enkazın altında kaldılar tüm ailesi orada vefat etti bizde o telaşla dayıma ne olduğunu bilemedik bile zaten çok iyi hatırladığım bir an var unutamadığım depomuza girerken babam çıplak ayakla geziyordu ayakkabısınıda anneme vermişti her şeyimizi aldıktan sonra tekrar halamın evine geldik zaten kızıl ay çok yardım etti herkese yiyecek çadır ısınmak içinde battaniye falan dağıtıyordu bizde gidip bundan yararlandık hatırladıklarım bu kadar 2003'te Babamı 2008'de ise annemi kaybettim fakat babamdan almam gereken çok hayat dersi kaldı o kadar güçlü adamdı ki ne yapacağız demiyordu şunu şunu yaparsam ne olur acaba diyebiliyordu allah mekanını cennet etsin
 
Shoot said:
99 depremini yaşamış biri olarak anlatmayı hedefledim size sıkmadan anlatabilirim umarım saat gece 3 suları babam telaşla yataktan fırladı zaten o gece o kadar sıcaktı ki uyuyamadım sıcaktan gece 3 gibi çok iyi hatırlıyorum saat'te hemen üstümüzdeydi 1+1 evde kalıyorduk babam yataktan fırladı beni sırtına aldı annemin elinden tuttu ve bizi bir hamlede dışarıya çıkardı teyzemlerin ve dayımın evinin tamamen yıkılmış olduğunu yarım saat sonra farkettim bir baktım bir gariplik var dayımın evi yok elektrikler kesilmiş göz gözü görmüyor sabah olmadan babam bir delilik yapıp evin içine daldı ve benim için yiyecek aldı evden sırf aç kalmayayım diye ondan sonra gölcüğe halamın durumunu öğrenmeye gittik arabamızdaki son benzin ile o zamanlar ford taunusumuz vardı çok benzin yaktığı için gölcüğe kadar anca gidebildik orda kaldık zaten halamın evine geldiğimde gördüklerime inanamadım halamın karşı komşusunun birlikte süreki oyun oynadığımız belkide gölcükteki en yakın arkadaşımı enkazın içinde yüzü kan içinde görmek beni çok ürpertti çok geçmedi gördüklerim karşısında kustum halam çok şanslıydı çünkü evi gölcükte tepe bir yerdi ve tek katlı idi orda bir süre kaldık eniştem çiftçi olduğu için benzin v.b aldık babamla ikimiz arabanın oraya doğru gittik ve bir baktık ki arabanın camını kırmış bir anne cocuğunu bizim koltuklara koymuş kendiside muhtemelen camdan girememiş o yerde arabaya yaslanmış uyuyordu ve cocuğuda köpeklere karşı korumuş babam ağlamaya başladı ve o anneyi uyandırmadı geri döndük tekrar halamın oraya araba arza yaptı v.b falan dedi babam sonra 2-3 saat geçti öğlene doğru tekrar gittik anne çocuğunu almış ordan ayrılmıştı arabaya benzini koyduk 4 kişilik arabaya abartmıyorum 11 kişi bindik babamın depo olarak kullandığı eski evimize gittik çadır v.b bulmak için halamlarda korktuğu için bizimle geldiler sonra depomuza bir şey olmadığını gördük duvarlar tuğla olduğu için aşırı derece çatlamıştı çadırımızı ve av tüfeğimizi aldı babam çok iyi hatırlıyorum baba bu tüfekle ne yapcağız dediğim zaman kuş vurucaz oğlum demişti ve yanağımı sıkmıştı her şeyden anlamsız 6 yaşında depremi yaşamak böyle bir şeydi işte her girdiğimiz sokakta ağlayan anneler babalar belkide izmitte her sokağında yıkılan binalar yaşlı gözler. Olaya dönecek olursak sonrası bizim için epey kolay olmuştu halamların tek katlı evinde tüm aile kalmaya çalıştık dedem zaten edirnedeydi depremi hissetmedi bile dayımın durumuna gelecek olursak dayım vefat etti evi yıkıldı enkazın altında kaldılar tüm ailesi orada vefat etti bizde o telaşla dayıma ne olduğunu bilemedik bile zaten çok iyi hatırladığım bir an var unutamadığım depomuza girerken babam çıplak ayakla geziyordu ayakkabısınıda anneme vermişti her şeyimizi aldıktan sonra tekrar halamın evine geldik zaten kızıl ay çok yardım etti herkese yiyecek çadır ısınmak içinde battaniye falan dağıtıyordu bizde gidip bundan yararlandık hatırladıklarım bu kadar 2003'te Babamı 2008'de ise annemi kaybettim fakat babamdan almam gereken çok hayat dersi kaldı o kadar güçlü adamdı ki ne yapacağız demiyordu şunu şunu yaparsam ne olur acaba diyebiliyordu allah mekanını cennet etsin
O zaman küçük olmana rağmen çok ayrıntılı hatırlıyorsun,  :shock:  insanın hayatında iz bırakan şeyler küçük yaşta olsa bile unutulmuyor sanırım  :roll:
Biraz geç olacak fakat, başın sağolsun:sad:.... Allah cennette kavuştursun.

Kierra said:
Afa Potter said:
HAARP'ın işi mi?
değil
99 depremine de HAARP'ın sebep olduğunu söylüyorlar, ABD San Andres Fayı'nda meydana gelebilecek herhangi bir olası deprem için HAARP'ı kullanarak Türkiye'yi hedef seçmiş, aslında çok çok daha küçük planlar yapılmış fakat açığa çıkan enerji beklenenden kaç yüz bin kat daha fazla olmuş. 99 depreminin "doğal deprem" olmadığını da bilimsel olarak okumuştum bir yerde, ilk başlarda inanmıyordum fakat adamın kanıtları son derece mantıklıydı. Bulursam atacağım.
 
Denize kıyısı olan insanlar denizden ateş topu gibi bir şeyin gözüktüğünü söylüyorlar ama ne kadar doğru bilmiyorum.
 
LapisLazuliciAmca said:
Denize kıyısı olan insanlar denizden ateş topu gibi bir şeyin gözüktüğünü söylüyorlar ama ne kadar doğru bilmiyorum.
Onun bi sebebi vardi haarpla ilgili degil yani
 
Tuzlanin tepelerinde toki konutlarında oturuyorum. Hayırlısı artık.
 
Back
Top Bottom