IoA III : de ondergang...

[Gerontis the cunning]

Gerontis : We moeten op onze hoede blijven.
Veris : Snap ik ook wel..

Gerontis gromde, met zijn Ion kon hij zien hoeveel energie en gave Calahan had door al die harten...het waren 8 harten in totaal. En ze moesten of een lange gevecht verduren waarin ze hem 8 keer een opening hadden om hem neer te stekken of met een goed gerichte techniek meedere in een keer kunnen vernietigen...

Gerontis *fluisterde* Blijf achter me....
Veris : Wat bedoel je?

Hij ging wat gebukter staan en deed zijn vrije hand op zijn voorhoofd en zijn ogen dicht. Langzaam voelde hij de macht naar boven stroomde, kalmpjes maar ook vol met haat en aggresie. Langzaam kwam het duister naar boven en benam bijna zijn zicht. Gerontis opende zijn ogen en grijnsde. Calahan keek kalm, Veris keek geschokt.

Veris : Dus...jij was...al die...
Gerontis *wierp haar een blik* Aye...blijf daar, want jij bent degene die ik even niet hiermee kan vetrouwen..
Calahan : Dus door simpelweg wat zwarte vlekken over je huid te laten komen en een duistere blik denk je dat je van me kan winnen?

Gerontis ging recht staan en liet zijn kortzwaard rondjes draaien. Hij wist dondersgoed de risco's van wat macht van de Wolf naar boven te laten komen. Mocht hij ook maar even controle verliezen en dan zou de de Wolf het overnemen. De kans dat Calahan zou sterven zou groter zijn, maar het feit dat Het hem overnam...het zou niet alleen zijn eigen dood wel kunnen betekenen maar ook die van de anderen.

Wolf *gromde en lachte* Hahahaha, dus je gebruikt toch wat van me macht? HA, ik wacht wel....maar..
Gerontis : Zwijg...

De zeis kwam met een vaart op Gerontis, die trok zijn zwaard omhoog en pareerde de slag en duwde de zeis weg en rende op Calahan af. Die wierp de zeis nog een paar maal, Gerontis verdween elke keer wanneer de zeis hem net ging raken.
Toen stond hij met een geheven zwaard voor Calahan en liet het zwaard naar beneden suizen. Calahan blokeerde de slag en glimlachte.

Gerontis : Huh, zelfs in de aanblik van de dood glimlach je ?
Calahan : Je bent niet de dood zelf, dat is iemand anders?!

Hij sloeg Gerontis naar achteren en zonder handzegels maakte hij een grote vuurbal en wierp die hem na. De vuurbal verdween en elektriciteit met een hele donkere kleur begon te vonken rond Gerontis, die wees naar Calahan en de bliksem begon rond zijn vuist te vormen. Calahan wees naar Gerontis en rond zijn vuist begon een grote hoop energie te vormen.

Gerontis *keek koel* Hier stopt het.
Calahan *lachte raar en riep met een krankzinnig blik in zijn ogen* NEE, het begint pas ?!

Beide rende op elkaar af en sloegen de enorme krachten tegen elkaar aan. Een schokgolf kwam ervan af en Veris keek nerveus, ze wist nu wie die Wolf was, ze wist nu wie haar tijdens haar bezoek aan de biblotheek in de Burcht aanviel, waarom Gerontis haar had opgezocht..hij wou haar ziel overnemen..

Een explosie volgde en Gerontis en Calahan begonen te vechten, Gerontis pareerde net een zeisslag en wou terug steken tot Calahan in as veranderde en hij draaide zich snel om en blokeerde een aanval van achteren. Calahan was met zijn gezicht dicht bij die van Gerontis.

Calahan : Dus je gaat nu die vreselijke macht in je gebruiken? Is dat alles wat er is ?
Wolf : LAAT ME LOS...
Gerontis *gromde en keek vol met haat naar Calahan* Ik hoef niet alles te gebruiken, ik maak je zo wel af?!

Hij duwde Calahan van zich af en wierp zijn kortzwaard, die met een razende vaart op Calahan afkwam gedraaid. Die blokeerde de kortzwaard maar schrok want de kortzwaard draaide door en toen merkte Calahan Gerontis vrije hand op, die was gehuld in bliksem en stuurde zo de kortzwaard die zich begon verhullen in bliksem en sneed door Calahan heen. De zwaard stak daarna recht in de muur.
Gerontis bukte en maakte handzegels, de zeis had hem net gemist. Gerontis plaatste toen zijn handen op de vloer. Een aarden muur kwam omhoog en beschermde hem net van de aangevlogen windvlagen.

Gerontis : Huh, dat je alle elementen kan gebruiken betekent niet dat je het zomaar wint.
Calahan : Hahaha, ik win omdat ik onsterfelijk ben?!

Gerontis rende op Calahan af en pakte vier dolken, twee in elk hand, en wierp ze naar hem toe. Calahan dook weg en haalde met zijn zeis uit. Gerontis stopte en hoeste bloed op. De zeis had hem volop getroffen.

Calahan : Agh, ik had wel meer verwacht.
Gerontis *keek met een pijnlijke blik naar hem en fluisterde* Sterf.
Calahan : Wat....aaaaarrrgggghhh..

Gerontis stond achter Calahan, een dolk zat laag in de rug van Calahan. Hij draaide het een kwartslag en sprong naar achteren voor de zeis. Calahan stormde op Gerontis af en begon aan een reeks van felle aanvallen en Gerontis werd gedreven in een hoek.

Voordat Calahan echter weer kon aanvallen druppelde bloed op de grond. Veris kortzwaard stak uit Calahans lichaam, ze stond achter hem met een ook een dolk in zijn rug en glimlachte.

Veris : Ik ben er ook nog.
Gerontis *vloekte* Veris, bemoei je er niet mee?!
Veris *draaide haar kortzwaard een slag om en riep terug* Val dood.

Gerontis vloekte en stormde naar voren, Calahan sloeg Veris wat naar achteren wou uithalen maar Gerontis hield hem vast. Calahan draaide zijn hoofd en wierp Gerontis een koude haatvolle blik toe.

Calahan : Sterf.
Gerontis : Niet vandaag?!

Een grote windvlaag wierp Gerontis van Calahan. Hij en Veris gingen klaar staan, Calahan vloekte en stormde op hen af.

 

[Jezze]

De rook van de schoorstenen van de keukens van het kasteel dwarrelden rustig omhoog in de vroege ochtend. Het was koud, maar niet koud genoeg om de blijheid van de mensen te onderdrukken. Over enkele weken zouden de Winterfeesten worden gehouden. Deze liepen door tot en met het einde van het jaar en huldigen het nieuwe jaar in. Tijdens deze feesten plande Drakonian ook om te trouwen. En hij hoopte daarbij Acron en Krimor dichterbij elkaar te krijgen.

Dit lukte al aardig in de jaren. Alleen de grenslanden waren alleen lastig, omdat deze te lang slachtoffer waren van elkaar, omdat ze langs het front lagen. Vaak waren er nog wel akkefietjes, zoals dat een Krimoriaan zich niet mocht vestigen in een Acrons dorp met zijn gezin, maar mocht een landheer daar op betrapt worden, dan werd deze zonder pardon uit zijn functie gezet, en zijn legers ontbonden.

Puyt: "Drakonian, verkenners melden weer een opstand in de Zuidwest hoek van Krimor. Ze zeggen dat Gyirt er weer achter zit."
Drakonian: "Grmpf, dat volk daar ben ik nu al zat. Wat flikken ze nou weer?"
Puyt: "Nou, reizigers zeggen dat de landheren daar zich niet willen onderwerpen aan uw regeling. Ze passen de wetten niet aan die zijn ingevoerd, zoals vrije vestiging voor iedereen, laten geen Acroniërs toe, heffen te hoge belastingen en leveren geen soldaten meer af, en het ergste nog, ze zeggen dat ze hun legers aan het verzamelen zijn voor een opstand, maar dat is een gerucht."
Drakonian: 'Hmm, genoeg soldaten zullen ze nooit hebben, maar we moeten ze nu voor eens en altijd de kop indrukken. Mobiliseer de Berserkers, vanavond nog vertrekken ze die kant op. Het is zeker 4 dagen reizen, ik ga met Aeon op de 3e dag die kant op, zodat we jullie dan ontmoeten."
Puyt: "Ok, en wat doen we dan?"
Drakonian: "We maken ze duidelijk dat we dit niet meer tolereren. We pakken alle landheren op, hangen ze daar direct op, hun legers geven zich direct over, of zullen vogelvrij worden verklaard. We moeten ook zien hoeveel steun ze daar krijgen van de burgers, dus we sturen eerst wat stationaire troepen en tijdelijke leiders heen. Ik denk dat we maar eens iets anders moeten bedenken dan de manier van opvolging."

Puyt: "Hoe bedoel je?"
Drakonian: "Nou, als we de zonen van de landheren ze laten opvolgen, dan is er zo weer een opstand. Dus we organiseren gewoon verkiezingen, en laten de burgers zelf kiezen."
Puyt: "WAT?! Een traditie van honderden jaren, en jij verzint zo wat anders?!"
Drakonian: "Inderdaad, dit is de beste oplossing denk ik. Als de families niet in staat zijn om daar te regeren, dan moeten de burgers het maar doen. In Ys en andere landen werkt het ook prima."
Puyt: "Hmpf, vast wel, maar toch. Het moet maar."
Drakonian: "Nou, verzin maar eens wat anders. Iets beters is er momenteel niet wat ik kan bedenken."
Puyt: "Ja ja, ik snap het wel. Ik ga maar eens, volgens mij hebben ze nu nog training, maar dat beëindig ik dan wel even."
Drakonian: "Hoe eerder hoe beter, ik zie je straks nog wel, zorg dat ze klaar staan."

Drakonian liep door de grote deuren naar buiten, op zoek naar Aeon. "Aeon, waar zit jij, ouwe draak."

"Wie noem jij een ouwe draak? Ik zou zo de grijze haren uit je baard kunnen plukken, ouwe sneeuwvreter." zei Aeon die net uit de lucht kwam.

Drakonian (lacht) : "Haha, goed gevonden hoor. Maar luister eens, is het mogelijk voor jou om over 3 dagen met mij naar het zuidwesten van Krimor kan? Er is daar een opstand bezig, en we moeten daar het één en ander rechtzetten."
Aeon: 'Lijkt me geen probleem, ik heb niet iets waar ik mee bezig moet. Ik zal er klaar voor zijn."

Drakonian: "Mooi, oh ja, Marta vroeg trouwens nog of je die ene koe nog wou, wij hebben waarschijnlijk teveel vlees over, dan bewaart ze hem voor jou voor tijdens de feesten."
Aeon: "Hmm, dat klinkt niet verkeerd. Maar gevild en goed gekruid lijkt me ook niet slecht trouwens."
Drakonian: "Mooi, ik zal het doorgeven."


EDIT:

Drakonian besloot maar eens die bezoekers in de troonzaal te gaan bezoeken. Blijkbaar was het allemaal dringend en moest het snel snel volgens hun. Het moest maar belangrijk zijn, want hij had meer zaken aan zijn hoofd.

Op weg naar de troonzaal wenkte hij Kulin,

"Kulin, wie zijn deze mensen die mij zo graag willen spreken?"
Kulin: "Geen idee, ze kwamen zo binnen en verzochten om een audiëntie met u. Er bleek haast bij te zijn."
Drakonian: "Ze zeiden niets over wat ze wouden bespreken?"
Kulin: "Nee niets, dat zouden ze met de koning bespreken."
Drakonian: "Hmpf, we zien het wel weer."

Bij het binnenkomen zagen ze een groepje met een paar man. De voorste nam zijn kap af, en boog lichtjes, te licht naar Kulin's mening.
"Mijn naam is Gwendawyn, leider van de vogelvrije Drakendansers. Aangenaam." sprak de voorste.

Drakonian: "Mijn naam is Drakonian, koning van het Noordelijke Koninkrijk van Krimor en Acron. Ook aangenaam kennis te maken, Gwendawyn."

Kulin: "Ik verzoek u Gwendawyn om in de toekomst uw hoofd verder te buigen als u voor een koning staat. Het kan u het hoofd kosten."

Gwendawyn sprak tot Kulin, "Ik beslis zelf wel hoe ver ik mijn hoofd buig voor iemand. Niemand legt mij deze wet voor."
Kulin: "Gmpf, pas op je woorden kerel, of..."

Drakonian: "Stilte! Ik ben hier niet voor een strafrede of veroordeling! Jij Gwendawyn, moet meer respect tonen voor mensen, en Kulin, deze discussie voeren we momenteel niet. En nu, wil ik horen waarom ik gestoord word. Dit is omdat...?"

Gwendawyn: "Zoals ik al zei, ik ben Gwendawyn, leiders van de vogelvrije Drakendansers, en ben hier om met u het volgende te bespreken...."

 

[Jome]

Gwendawyn: Volgens een doler zouden wij op uw grondgebied staan .. we moesten hierheen om erover te praten. Naar mijn mening niet nodig .. onze toren staat er al eeuwen lang, nog langer dan uw koninkrijk bestaat ..

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis hijgde en kneep zijn normale oog dicht, hij wist dat hij niet voor nog lang de macht van de wolf kon weerstaan. De klein beetje macht dat hij naar boven had laten komen kon hij nog in toom houden maar de Wolf ging er steeds meer druk op zetten, als hij ook maar een fout nu begin zou hij de controle verliezen.

Calahan *grijnsde* Komaan, jullie gaan nu toch niet in de defensief ?

Gerontis gromde en wou net naar zijn normale toestand tot hij schrok, Calahan viel opeens Veris aan, die pareerde de aanval maar Calahan bleef doorgaan en zonder hulp zou ze gewond raken. Hij stormde op Calahan af en hiefde zijn zwaard en schrok, zijn ogen stonden groot van verbazing.
Calahan had zijn hand op Gerontis zijn onbeschermde buik gezet en grijnsde, Gerontis vloekte en wou naar achteren springen maar het was te laat. Een schock van immense pijn doordrong Gerontis en hij zakte op zijn knieén, zijn kortzwaard viel uit zijn handen en Veris sprong naar achteren en keek in verbazing wat er ging gebeuren.

Langzaam , maar steeds sneller, namen de zwarte strepen en vlekken op Gerontis huid toe. Er leek ook wel alsof uit die plekken zwart en schimmige rook vandaan kwam. Langzaam werd Gerontis omgeven door een pikzwarte rook die de vorm aannam van een grote wolf, gloeiende rode ogen opende zich, een grijns die gemeen uitziende tanden lieten zien.

De wolf ging op twee poten staan zoals een mens, het keek naar zijn poten en grijnsde nog meer toen hij ze bewoog, daarna richte het zijn blik op Calahan.

Wolf : Ah, Calahan. Wat een plezier om je zelf te kunnen spreken.

De stem van de Wolf klonk als een diepe en lage geluid, het was alles behalve plezierig om het te horen.

Calahan *fronste* Is dit De Wolf? Ik had meer ervan verwacht.
Wolf *snauwde* Je hebt de zegel niet helemaal geopend, en dat kan je ook niet dwaas, maar...*keek moordlustig* het is genoeg om de controle over te nemen.
Calahan *lachte* Dus Gerontis is niet dood?
Wolf : Jij dadelijk wel.

Voordat iemand had kunnen reageren stormde Calahan met zijn zeis op de Wolf af, die bleef staan en slaakt een lach. De zeis werd in de lichaam van de Wolf ingeramd en Calahan werd bleek.
De Wolf greep met zijn ene arm de handvat en met de andere Calahan bij zijn linkerschouder.

Calahan : Wat, maar...
Wolf *boog zijn hoofd ietsje naar Calahan* Dit is je..ondergang, vleeszak.

De Wolf trok de zeis eruit, Veris schrok, het leek alsof de zeis nooit de Wolf had geraakt. Toen het eruit trok zag ze geen bloed druppelen, geen teken van pijn. De Wolf vestrakte zijn grip op Calahans schouder en begon met zijn andere vuist om hem te stompen. Bloed begon te vloeien uit de neus en ook uit de rechteroor van Calahan, de Wolf stopte niet maar leek alsof de bloed hem opwond en hij harder begon te slaan. Ten slot liet hij Calahan los en grijnsde. Het brulde en door die lucht gevuld met de energie van de Wolf zelf werd Calahan naar achteren geblazen.

Langzaam en met een gezicht vetrokken van pijn,woede en haat ging Calahan staan.

Calahan : Jij..demon?!
Wolf *lachte* Niet flirten met me, vleeszak. Trouwens, is dit niet de reden waarom je de zegel van Gerontis probeerde te vernietigen? Om mij vrij te laten?
Calahan : ZWIJG EN STERF ?!

Calahan maakte een lange reeks van handzegels en de lucht werd steeds ijziger. Voordat Calahan ook maar verder kon beginnen hoeste hij bloed op en werd hij helemaal bleek. Een klauw van De Wolf stak uit Calahan. Hij stond grijnzend achter Calahan.

Wolf : Te sloom, dat krijg je ervan als je meer vlees op je boten neemt dan je kan dragen. Hahahaahah.

Ineens schoten uit Calahans lichaam pikzwarte stekels. De grijns van de Wolf werd minder en het schudde verontwaardigt zijn kop.

Wolf : Zonde, ik had meer verwacht..maar goed.

Het trok met een ruk zijn arm uit Calahan en de uitstekels gingen langzaam weer terug in de arm. Veris keek geschokt, Het richte langzaam zijn blik naar haar toe.

Wolf *keek vol haat en nijd* Nu jij, vervloekte pisduif?!

Met een sprong waarbij het zijn klauwen naar voren stak wou het Veris te grazen nemen, die stond stijf van de angst en kon geen kant op, echter knalde de Wolf tegen een muur van lucht aan en keek en gromde het vol haat. Het probeerde de muur omver te slaan, begon met zijn klauwen en met zijn magie het neer te halen maar de muur hield stand.

Stem in Veris hoofd : Maak je geen zorgen, ik kan hem wel nog tegenhouden.
Veris *keek rond* Wat gebeurt hier? HELP ME?!

Die vreemde mannengestalte verscheen weer, met een zachte en vriendelijke glimlach. De Wolf gilde het uit en begon nog harder op de muur van magische lucht te beuken en te doen.

Gestalte : Heb geen angst, We beschermen je.
Veris *keek minder bang* Wie is ''we''?
Gestalte *kwam dichterbij haar en wees naar haar maag* De Valk en ik, we helpen en beschermen je tegen zulk gevaar. Maak je geen zorgen.
Veris : Wat moet ik doen? Help me alsjeblieft.
Gestalte *glimlacht en draait zich om* Tuurlijk. blijf kalm en pak je zwaard.

Veris volgde de aanwijzingen van de gestalte op en ging staan, haalde diep adem en keek strak naar de Wolf. Het nam afstand en langzaam werd de zaal donker, maar die twee rode ogen gloeiden vol haat en bleven zonder te knipogen naar haar staren, wachtend tot het haar kon proberen te verscheuren.

Gestalte : De muur die de Valk om je heen heeft gewoven zal het op een afstand houden, sla zodra je denkt dat je kan toe, het zou de Wolf moeten terug drijven in Gerontis.
Veris : Kunnen we het er niet uit drijven?
Gestalte * keek meer bedroefd* Nee, het is niet uit Gerontis te drijven zonder hem er ook bij de proces te doden...zou je dat willen?
Veris : Ik weet het niet...
Gestalte : Daarom, drijf het nu nog maar weer terug in zijn kooi, de zegel.
Veris : Door met me zwaard in te steken?
Gestalte : Ja,  de energie die die ik en de valk erdoor heen laat zal de Wolf terug forceren in Gerontis.
Veris : Oke...
Gestalte : Je hebt echter een kans, de schild om je heen gaat neer zodra je hem probeert te steken...onthoud dat goed..klaar?

Ze liep behoedzaam op de Wolf af, een luide grom klonk en de Wolf sprinte langs het schild heen, Veris hief haar zwaard maar stak niet toe, het leek alsof de Wolf haar begon uit te dagen.

Gestalte : Let goed op, het weet ervan want het gebruikt Gerontis Ion. Maar je kunt het wel..

Ze probeerde de Wolf steeds meer in een hoekje te drijven en kreeg steeds meer moed door de aanmoedingen van de schimmige gestalte en het schild dat haar bleef beschermen. Toen ze de Wolf in een hoek had ging het op vier poten staan en ontbloote zijn tanden en liet een luide grom horen.

Wolf : Toe dan, steek maar!

Ze aarzelde even en stak toen toe. Toen schrok ze, ze miste net want de Wolf bukte en met kaken wijd open wou hij naar Veris keel happen. Het schild was er niet meer en Veris ging uit een reflex op een stap opzij en de Wolf stond nu met zijn rug naar haar, snel als ze kon stak ze het in de rug en even leek er niks te gebeuren. Het angstzweet brak al uit bij Veris terwijl ze probeerde de zwaard nog dieper in het gedrocht te stoppen.

Het slaakte een helse kreet en leek alsof het begon te krimpen, terwijl het maaide met zijn poten om haar van zich vandaan te krijgen of het zwaard dat in ze in zijn rug had gestoken eruit te halen. Tenslot slaakte het een lange grom en vervloekte het haar.

Wolf *keek vol haat* HET IS NOG NIET OVER,GGRRRR, IK KOM TERUG , EN DAN ZAL IK JE STUK VOOR STUK VERSCHEUREN, GRRRRAAA?!

Langzaam verdween het zwarte als rook in Gerontis huid en lag Gerontis bewusteloos op de grond.

Veris hoorde voetstappen en keek om. Lenna kwam de zaal binnengerend en hijgde.

Lenna : Iedereen heeft het gehaald...waar is...Sensei...

Ze keek naar Veris die haar zwaard in de handen hield en naar Gerontis bewusteloze lichaam, naar de vloer waar hier en daar bloed lag en naar Calahans dode en verminkte lichaam.

Lenna *keek geschokt* Wat is hier gebeurt?!

 

[Jezze]

Drakonian keek Gwendawyn aan, "Dus jij bedoelt dat één of oude orde weer wil regeren over het land van vroeger? Als dat jullie land is, waarom was dit dan niet zo voor de vorige koningen?"

Gwendawyn: "Nou, dit komt omdat wij altijd onder de oppervlakte werkten. Wij hebben nooit publiekelijk geregeerd of wat dan ook, bij ons gebeurde dat altijd in het geheim, maar we hadden het beste voor natuurlijk met de bevolking."

Drakonian: "Dus, volgens alle regels zou dit wel kunnen denk ik. Alleen dat er onder onze neus een orde is, tja."
Gwendawyn: "Oh, maar u zou geen last van ons hebben, wij zijn niet van plan om grote dingen teweeg te brengen, maar wel zouden wij ons land willen terug hebben."

Drakonian: "Je verhaal klinkt aannemelijk, ok, voor mijn part is het goed. Maar, dit gebied van jullie zal bestaan uit 50 kilometer naar het Noorden, zuiden westen en oosten. Jullie zullen verder geen zeggenschap hebben over dorpen of nederzettingen van Acron of Krimor. Reizigers mogen jullie land doorkruisen, normaliter dan. Mocht hier een reden voor zijn, dan mag men gestopt worden aan de grens. Mocht ik, of iemand ook maar iets horen over aanvallen of mishandelingen op reizigers of ander iets, dan zal jullie order verbannen worden en vernietig ik hoogstpersoonlijk jullie torentje.

Klinkt dit goed voor jullie?"

 

[Jome]

Gwendawyn: Prima. Als u iets nodig heeft, u weet ons te vinden.. oh, en .. ik heb zelf info over de oorlog tegen Kargeth en Caifeng .. ik kan het misschien vertellen aan u, en misschien de leider van de dolers, Gerontis? In ieder geval, ik zou het op prijs stellen als u een zitting regelt ..

Hij maakte een ondiepe buiging en trok zijn kap over zijn hoofd. Toen hij wegliep wapperde zijn cape met een draak erop terwijl zijn boog heen en weer ging en zijn zwaard zachtjes wiegde.
Eenmaal terug bij de toren, werd er meteen druk gewerkt. Gwendawyn begon met brieven schrijven naar kennissen over de hele wereld, en ook naar de leiders van de ordes die nog leven. Er word gezegd dat er vroeger, lang geleden toen er nog geen koninkrijken waren die heersden. Enkel orden die los van elkaar opereerde, maar in tijden van oorlog samenwerkte. Enkele van die ordes leven nog maar meer dan tien van die ordes zijn weggevaagd. De Drakendansers waren er één van maar ze leven nu weer enkel en alleen om de orde in het noorden te behouden en te zorgen dat de koningen er geen zooitje van maken. Ze opereerde echter ook in het zuiden, in kleine delen die grotendeels niet eens bekend zijn onder de leden van de Drakendansers, alleen de hogere leden en de mensen die erin zitten.