IoA III : de ondergang...

[Jome]

Met een spottende lach sloot Kargeth zijn grote bol en dacht terug aan hoe hij zag dat Gerontis verloor .. van een vrouw. Hij liep naar het balkon, keek naar de dolk aan zijn riem, en trok hem eraf. Hij draaide zich om en begon met een lange reeks zegels en woordspreuken ..

Kargeth: En zo zijt het .. de zeven duivels zijn hier.

Voor hem stonden zeven zwarte figuren .. zwart en rokerig.
Met een veeg van zijn hand verdwenen de figuren door de muren en bleven weg voor heel even .. toen kwamen er zeven, menselijke, figuren terug door de deur. Iedereen had een dolk in de rechter en een klein schild in de linker hand. De zeven duivels zijn op aarde, en zij moeten zich voeden met zielen getrokken uit het lichaam van een onbedoelende. Zeven kapiteinen van het leger melden zich aan ..

Ondertussen, in de kerkers, werden er twintig gevangenen weggevoerd. Ergens onder het plein werden ze vastgebonden en geketend aan een grote paal met een rad eraan. Ze begonnen te draaien en boven droeg een wachter een enorme zegel naar het midden. Hij drukte het in de opening en langzaam opende het gat .. Al snel zweefde er vijf grote, bepantserde luchtballonnen weg, richting de dorpen van de Oegres .. Aan boord was Kargeth en de eerste kapitein die het bevel had over de nieuwe divisies lucht troepen. Aan boord waren mannen en vrouwen met bogen, magiërs van de eerste orde en enkele engineers.
Kargeths gezicht werd verdonkerd door zijn kap, en het enigste wat je zag waren de gele tanden die in een grijns stonden.

 

[Jome]

Met een grijns liep Kargeth naar buiten waar hij bijna werd weggeblazen .. al snel werd duidelijk dat ze zich niet richtten op de Oegres .. ze voerden zich naar Sunar! En dat betekende dat ze of werden vermoord en gevangen .. of ze moesten zich aansluiten bij het verbond en elke militaire steun geven die ze hadden.
Het lag er maar net aan welke bui de Vrykel had .. de Vrykel zelf was ergens onderin de mechanische delen van het schip aan het peuzelen aan een van de meegenomen gevangenen.
Kargeth keek even voor zich uit met behulp van magie, en zag dat ze in Sunar hetzelfde deden .. er werden defensies opgesteld en enkele verkenners vooruit gestuurd om deze vijf grote luchtschepen beter te zien. Kargeth grijnsde en sloot zijn ogen. Hij liet zich voorover vallen, het bos in en gebruikte leegte-magie om veilig te landen .. hij keek weer recht voor zich uit en begon te lopen, staf in de ene hand en zwaard in het ander. Om eindelijk af te maken wat hij tweehonderd jaar terug niet kon.

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis keek rustig voor zich uit, Akiyama poetste zijn katana en floot rustig, Lenna ijsbeerde.

Lenna : Waarom zijn Devron en Trim naar Acron gestuurd en niet met ons mee?
Gerontis : Omdat, er nu al veel dolers hier zijn om mee te helpen en Devron en Trim zijn bekende van Drakonian..en maak je geen zorgen, meer vijanden voor ons.
Akiyama *grijnst* Dat is, als je ons kunt bijhouden.
Gerontis *lachte* Ik weet dat jullie ondertussen veel hebben getraind en hebben geleerd maar, ik zal het niet makkelijk voor jullie maken.

De Elven hadden bijna hun verdediging klaar, er waren veel Dolers aanwezig wat de sfeer aan de ene kant beter maakte maar ook enigzins niet. De komst en hulp van zoveel Dolers betekende maar een ding, grote problemen. Gerontis keek omhoog, maar hij zag Aeon niet. De draak had hen zelf over de aanval voorgelicht, maar was nu nergens meer te bekennen.

Lenna : Trouwens, u gaf ook niet alles in u duel met Elys of niet soms, Sensei ?
Gerontis *zucht* misschien wel, misschien niet..en stop met Sensei, ik leid jullie niet want we zijn nu gelijken.
Akiyama *lachte* Het is nooit anders geweest.
Gerontis : Ppff, ons duel komt nog hoor.
Akiyama : Hou ik je aan.

Het werd stil, een grote schaduw streek neer verderop neer en de drietal liep erheen. Aeon keek grimmig en zijn staart zwiepte zenuwachtig heen en weer. Gerontis hoefde niks meer te horen en zuchte en keek omhoog.

Aeon : En hoe isss de verdediging?
Gerontis *stak zijn handen in zijn zakken en keek kalm naar Aeon* Ze hebben meer tijd nodig.
Aeon *grijnsde even* Wil je dat maken dan?
Gerontis *knikte en zuchte* Zit niks anders op....

Nadat de anderen op de hoogte waren gebracht, de Elven maakte het weinig uit, ze hadden meer tijd nodig en het was de zaak aan de dolers om te doen wat hun goed dunkte en de overige Dolers hadden nog veel vetrouwen in Gerontis.
Ze klommen op Aeons grote rug en ze stegen op, even later zagen ze de grote en vreemde schepen die dreven op lucht.

Gerontis : Akiyama...jij neemt die, Lenna jij die...en Aeon, jij dropt me op die...
Lenna : Gewoon hun vernietigen?
Gerontis : Zo snel mogelijk, hoewel wat onrust en schade niet erg zullen zijn...zolang we wat tijd winnen voor de rest kunnen we wel wat schennis maken...
Aeon : Er blijft een schip over...
Gerontis : Die zal verderop stuiten op Zwijger,Ciron,Julius en Dante...als die dan nog doorgaat dan zullen de Dolers een offensieve aanval maken tot de Elven hun verdediging klaar hebben.
Aeon : Onthou, Hij is er ook...degene met die grote stank van Leegte om zich heen...
Gerontis : Iedereen, wees op je hoede...

Toen Aeon Lenna en Akiyama had afgezet en die choas en paniek begonnen te zaaien op hun manier sprong Gerontis op de luchtschip die hij tot zijn slachtoffer had benoemd.

Hij zuchte en bliksem knetterde rondom hem, Gerontis hief zijn hand en maakte een vuist en sloeg toen in de ballon. Toen trok hij zijn hand eruit en glimlachte even, de schade was klein maar wel merkbaar, het zou de schip een beetje vetragen en hoppelijk wat choas wekken.
Toen schrok hij en dook hij weg voor een zwarte tentakel die op hem afstormde, een figuur in pikzwart harnas keek hem dreigend aan. Gerontis keek grimmig en deed zijn hoofdband omhoog en deed daarna zijn Ion-oog open.

Gerontis : Nou nou...de stank van verrotting zit wel erg aan je geplakt heh?
....
Gerontis : Oke, dan geen gepraat *trok zijn zwaard*

 

[Jome]

Het zwarte, rokerige figuur glimlachde en trok zijn dagger.
Hij ging op in as en dook achter Gerontis weer op.

Vrykel: Jouw assss .. en zielllll .. worden mijn dinerrrr .. sh-sh-sh-sh-sh ..
Gerontis: Het enigste wat mijn ziel word is moe van jou. Komop, vecht!

Snel stak de Vrykel toe en met onmenselijke snelheid kwam er nog een stoot achteraan. Gerontis wankelde even naar achter, en stond snel weer recht. De Vrykel had honger en gaf Gerontis geen tijd .. hij stak weer op hem af met zijn dagger, gaf drie stoten en toen een keiharde trap tegen zijn maag. Gerontis gleed ietwat naar achteren en ging meteen terug in de aanval met een serie zegels. Een bal met vuur kwam op de Vrykel af die hij op een haar miste .. een klein stukje van zijn gewaad stond in de fik en dat doofde hij snel en met bange ogen sprong de Vrykel op hem af. Hij stak de dagger in Gerontis zijn been, en trok hem terug. Op de ballon was vechten niet echt goed mogelijk en allebei wankelden ze vaak.

Vrykel: Geef op en geef je zielllll aan mij .. ik zal je lichaam laten leeeeevennnn ..

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis keek naar zijn been, het bloede hevig en het rare was, het voelde koud aan....Leegte magie dacht hij nijdig.

Hij deed zijn normale oog dicht en stormde op de Vrykel af, die grijnsde en wees met zijn hand naar Gerontis. Zijn vingers werden lange en schaduwachtige tentakels die Gerontis probeerde te pakken, die trok zijn zwaard en weerhield hen ervan. Tenslotte vormde bliksem zich in zijn vrije hand en wees Gerontis die met een slinger naar de Vrykel, er kwam een straal bliksem die zich omvormde tot een vorm van een wolf die op de Vrykel afrende.
Die deed niks en toen de bliksem wolf dichtbij was, vervaagde die simpelweg. Gerontis gromde, kennelijk kon hij technieken met magie absoreren...Dan maar van dichtbij!
Gerontis viel fel en snel aan, de Vrykel pareerde de meeste slagen en Gerontis had zijn pikzwarte harnas meedere malen gekerfd met zijn kortzwaard, maar toch wou die Vrykel niet een echte opening geven.

Ten slotte sloeg de Vrykel Gerontis hand,waarin hij zijn kortzwaard weg en stak de dolk in Gerontis zijn hart. Die keek totaal verbaasd en verdween.
Net toen de Vrykel zich om wou draaien schreeuwde die het uit, Gerontis stond achter hem, met zijn kortzwaard gehuld in bliksem..

Gerontis : Huh, ik dacht dat je wel wat meer kon...
Vrykel : Jij....
Gerontis : Wat te?!

Hij wou zijn zwaard terug trekken, want het leek alsof het zwart van de harnas de zwaard overnam, Gerontis voelde een paar pijnscheuten door zijn arm heen.
De Vrykel maakte een lachend geluid en wou Gerontis zijn keel doorsnijden, Gerontis dook weg en wist wat hij kon doen.

Gerontis : Is dat alles?
Vrykel : sterf?!

In de vrije hand van de Vrykel onstak een blauwe vlam waarmee hij Gerontis in vuur wou zetten, echter wist hij los te komen en sprong weg, de vuur raakte de ballon en mensen begonnen te schreeuwen en het vuur te doven maar het lukte moeilijk, Gerontis merkte dat ze naar beneden gingen en wierp een blik naar de andere schepen. Aeon was ook al aardig op weg de ene schip neer te halen, op de andere waren twee figuren een strijd aan het voeren op de ballon van de ene schip, de andere begon rook te vertonen..De laatste was nog gewoon heel en vloog rustig door.

Gerontis dook, sloeg de Vrykel en dook weer weg voor een andere aanval, viel weer terug aan, dook weer naar beneden voor een houw en trapte de Vrykel onderuit, echter toen hij weg wou rennen viel Gerontis hard op zijn buik en keek om, de Vrykel had hem met die schaduw bij zijn been gepakt en kwam overeind en stormde naar hem toe.
Gerontis glimlachte traag want hij zag dat de Vrykel hem recht aankeek, langzaam begon de beeld van de Vrykel troebel en vaag te worden..alles leek in brand te staan en overal ogen hem aan te kijken. Toen voelde die een enorme pijnscheut in zijn borst. De moment erna verbrak hij de illusie en zag hij een paar dolken die gehuld waren in bliksem in zijn borstplaat steken. Gerontis maakte een uitdagend gebaar en grijnsde, de Vrykel stormde op hem af en Gerontis ging klaar staan.

Toen de Vrykel dichtbij genoeg was dook Gerontis opzij en trok zijn kortzwaard er met een ruk uit, en met zijn andere hand stak hij nijdig een dolk in de nek van de Vrykel. Die probeerde dolk eruit te halen en schreeuwde het uit van de pijn, Gerontis haalde diep adem en maaide de hoofd van de Vrykel met zijn kortzwaard, die hij bliksem hulde, eraf.
Echter had hij niet veel tijd om te rusten want er ging een schok door de schip heen, en toen nog een hevigere...Gerontis hield zich goed beet en beet op zijn lip maar dacht met triomf, hij had het schip eerder neer dan Aeon...

Gerontis keek rond, stof was overal en hij kon even uitrusten...toen trok hij zijn zwaard en sprong weg. Op de plek waar hij net was kwam een schaduw uit de lucht en de inslag maakte een grote stofwolk. Gerontis keek dreigen met zijn Ion-oog naar de schaduw en rook zwavel.

Gerontis : huh, meer leegtegebroed? *zucht* Dit wordt nog een lange dag...

 

[Jome]

Kargeth: Meer leegtegebroed .. juist .. hehe ..

Hij kwam uit de schaduw in het oogverblindende licht, snel zijn hand voor de ogen doende.
Aan zijn heup zat nu het zwaard en hij steunde op zijn staf, wat de impressie wekte dat hij oud en niet erg krachtig was ..

Kargeth: Wat doet een .. doler als jij hier. Gerontis ..
Gerontis: Wat? Hoe ken je mijn naam! Wie be- hey wacht .. ik ken jou. Van de daken bij Aral.
Kargeth: Je bent goed met gezichten .. of iets dergelijks .. ik denk dat het jouw tijd is geworden. Ik krijg te veel tegenstand en je hebt een van mijn schepe neergehaald .. bravo .. maar de roem blijft je niet voor eeuwig.

Kargeth blikte op de wonden in Gerontis zijn hart en been. Hij grijnsde .. keek omhoog en zag wat as.

Kargeth: De eerste duivel is gevangen en dus is de eerste Engel vrij ..

Hij maakte een onduidelijk gebaar met zijn handen en het volgende moment stormde er een grote windvlaag op Gerontis af, die zich schrap zette en er recht op in rende. Kakelend gelach en het geronk van de motors van de schepen was het enigste wat je hoorde. De windvlaag stopte en ineens stonden er tien Kargeths .. allemaal grijnzend onder hun kap. Ze deden hun hand in de lucht en toen naar voren, waar toen een enorme straal energie uit kwam .. bliksem. Gerontis dook weg en roepte zelf ook zijn klonen op.

Kargeth: Ik heb je wel gezien .. bij de Elven. Waarom help je hen?

 

[Jezze]

Drakonian bevond zich in zijn 'troonzaal'. Het simpele houten vertrek dat  ervoor door moest gaan. Het idee om het paleis meer steen te geven was er al een tijdje, alleen deze moesten uit het verre zuiden komen, en de dwergen vroegen er nu veel geld voor...

Toen kwam Puyt binnen. Puyt had zijn grote vaardigheden in de strijd laten zien, en zo besloot Drakonian hem opperbevelhebber te maken van de strijdkrachten.

Drakonian: "Hee daar Puyt. Is er nog nieuws?"
Puyt: "Ja, Devron en Trim komen deze kant weer eens op."
Drakonian: "Waarvoor dan?"
Puyt: "Het schijnt iets te maken te hebben met Dolers en dat soort dingen."
Drakonian: "Ah, ok. Die dolers vechten vaak hun eigen oorlogen waar wij geen weet van hebben. Dat is niet zo erg, sinds wij er niets van merken. Verder nog wat meer nieuws?"
Puyt: "Nou ja, we hebben geruchten gehoord over luchtballonnen die richting het Noorden komen. Het schijnt dat Aeon er ook bij is."
Drakonian: "He? Wie zitten daar in dan?"
Puyt: "Wie zal het zeggen? We kijken in ieder geval uit naar vliegende objecten, alleen zonder Aeon is er weinig dat we kunnen doen."
Drakonian: "Dat is zo, als je meer weet, wil ik het graag horen. En zet zo nodig de Doler sqauds in. "
Puyt: "Komt goed"

En zo ging Puyt weer weg.

Drakonian begon weer eens te peinzen, Devron en Trim kwamen deze kant op , en waarom? Moesten de huidige Doler legertjes hier getraind worden, of kwamen ze hem in de gaten houden? Drakonian hield het maar op het eerste, omdat Gerontis hem altijd gesteund had, en hem zelfs Dolers had gegeven om te gebruiken als het nodig mocht zijn.

Hij had het zelf al druk genoeg om 2 landen te verenigingen.

 

[Gerontis the cunning]

Devron keek glimlachend rond, hij was de afgelopen 2 jaar erg tegen Drakonian opgekeken, als een soort van idool.

Devron : Trim, gaat alles?
Trim : Jawel, ik hoop alleen dat alles goed ga met Lenna en Sensei.
Devron : Tuurlijk en je weet het, we zijn hier voor een belangrijke en zeer persoonlijke missie!
Trim *glimlacht naar zijn maat* Klopt, maar toch...ik hoop dat we onze nieuwe vaardigheden aan Gerontis mogen laten zien.
Devron : Dat zo ie zo...

Ze werden tot de troonzaal toeglaten waar Drakonian hen vriendelijk ontvangde en volgens de wet van gastvrijheid hun wat drinken en eten aanbood, ze namen alleen de aanbod van wat drinken aan.
Na wat vriendelijke intresse tonen en gepraat kwamen ze tot zaken.

Drakonian : Ik voel me vereerd met zulke Dolers in me aanwezigheid maar...waarom zijn jullie hier?
Trim *keek grimmig* Qigong is op oorlogspad..
Drakonian : Dus zij zijn het?
Trim : wie wat ?
Drakonian *keek hen serieus aan* Ik vernam net zojuist dat er een groep luchtballonnen of schepen in de lucht naar ons toe komen..
Devron : Ze vallen ook Sunnar aan...
Drakonian : En waar is Gerontis dan?
Devron : Die is daar...maar wij zijn hier heen gestuurd om u van deze informatie*overhandigt een perkamenten rol aan Drakonian aan*
Trim : Daar staat informatie in wat onze verkenners van de ballonnen weten en binnen drie dagen zullen vier peletonen Dolers u steun verlenen.
Drakonian : En hoeveel dolers zijn dat ?
Trim : in totaal , 20 dolers en later zullen meer aankomen.
Devron *grijnsde* mocht dat nodig zijn.
Drakonian : Rust nog hier wat uit en dan zal ik deze zaak even bespreken met mijn raadgevers en mensen bespreken.

Devron boog diep en Trim gaf een lichte buiging en ze liepen weg.

Bij Gerontis.
Gerontis zei niks, toen verdwenen alle klonen van Kargeth. Die schudde zijn hoofd en keek geamuseerd naar Gerontis.

Gerontis : Illusies, klonen of andere technieken die me moeten afleiden helpen niet echt.
Kargeth : Aha, door die vervelende Ion-oog van je? Hhmm...we zullen zien hoe goed je ermee ziet.
Gerontis *opende zijn vrije hand en bliksem vonkte ervan af* Zien zul je het niet....maar hier...

Bliksem vormde zich rondom Gerontis en het knetterde fel en dodelijk.

Gerontis : is je stop..
Kargeth : Hahahaha

Alsof hij een pijl in een boog was schoot Gerontis weg en was hij razendsnel bij Kargeth, die wou net een slag met zijn staf geven maar Gerontis dook weg en wou Kargeth in de maag raken. Echter veranderde hij van baan en pakte hij Kargeths zwaard en sprong weg.
Kargeth : Is je eigen kortzwaard niet goed genoeg?

Gerontis antwoorde niet maar wierp de zwaard verderop en trok toen zijn eigen kortzwaard.
Kargeth : Nou nou, dat zou ik toch ook niet met jouw zwaard doen!
Gerontis : Dit is een waarschuwing, geef je over of sterf.

 

[Jezze]

Drakonian was al in bespreking.

"We weten niet precies wat er in die luchtballonnen zit, maar het schijnt dat er een soort wezens in zitten die over zeer duistere magie bezitten. Als deze eenmaal tussen de bevoking komt zullen de gevolgen rampzalig zijn." Zo sprak de Kulin, hij was nu de hoogste raadgever van Drakonian, omdat hij dit al eerder was van de Acronse koning.

"Ze zullen ongeveer bij de grens binnenkomen als ze hun huidige koers aanhouden. Dat betekent dat ze beide landen kunnen binnendringen, en daarmee ook de grotere grenssteden. Dus we moeten ze al zien te stoppen voordat ze ons land binnenkomen."

Drakonian dacht na. Toen begon zijn andere raadgever, Ignolofis, die vanuit Krimor kwam: "Het zou inderdaad zeer gevaarlijk worden als deze eenmaal binen zijn gekomen. Van wat ik gehoord heb, kunnen ze zielen opzuigen..."

Drakonian : "Ze kunnen wat?!"
Ignolofis: "Zielen opzuigen, daarmee schijnen ze zich mee te voeden. We weten het niet zeker, maar dat is wat er in de rapporten stonden die we kregen."
Drakonian: *gromt* "Houd het dan nooit op met die achterlijke magische slechterikken! Moord je er 1 uit, staat de volgende alweer voor de deur..."

Kulin: "Mijn heer, we zullen alle Dolers moeten inzetten om ze tegen te houden. Als die schimmen, of Vrekyls zo sterk zijn, moeten we ze meteen kunnen elimineren, wat schijnbaar alleen weer door Symbolen kan gebeuren."

Drakonian sloeg zijn handen voor zijn gezicht. "Dus, om duidelijk te zijn, ze mogen onder geen beding het land in, waar ze zich kunnen storten op de bevolking, ten tweede, we kunnen geen normale troepen gebruiken, ten derde, Aeon is dus in het zuiden en kan ons hier neit helpen. Goddank komen er meer Dolers naar ons toe, dus die kunnen helpen."

Hij dacht nog wat langer na.

"Goed dan, maak een plan en een plek waar we de luchtballonnen in een hinderlaag kunnen leggen. Zoek iemand die goed in Dolerstrategieëen is, zodat we een goede tacktiek. Ik zal zelf ook meegaan, en kijken of Aeon op tijd terug kan komen, of Gerontis."

Kulin: "Klinkt als een goede maatregel, is er verder nog wat dat er moet gebeuren?"
Drakonian: "Ja, sluit de grenzen voor tenminste 100 km waar de luchtballonnen binnenkomen. Zet er een paar regimenten soldaten bij neer zodat we die Schimmen, of wat het ook mogen zijn het land uit kunnen houden. Zorg dat daar ook een squad Dolers bij is, zodat het mocht misgaan, we ze nog op kunnen jagen."

Ze knikten, en verlieten de troonzaal om hun taak te volbrengen. Toen besloot Drakonian Devron en Trim binnen te laten brengen.

Drakonian: "Jongens, of moet ik mannen zeggen?"
Devron: "Mannen klinkt goed, maar wat u zelf beter vind klinken volstaat natuurlijk."
*Stilte*
Drakonian: "Ok, ik zou graag zien dat jullie een mooie Doler tacktiek neer kunnen zetten om deze luchtballonnen in te dammen. Sinds jullie zelf Dolers zijn weten jullie er wel genoeg van. En ik ook niet weet wanneer Gerontis en Aeon weer terug kunnen zijn, weet ik ook niet of we wel sterk genoeg zullen zijn."
Devron: "Geen zorgen, het zal ons wel lukken."
Trim: "Jazeker gaat het ons lukken, u kunt op ons rekenen."

Drakonian: "Mooi, maar bedenk wel dat hier veel van af hangt! Mochten ze door kunnen stoten, dan weet ik ook niet wat voor schade ze kunnen aanbrengen."

Devron: "Geen probleem. Het lukt ons wel."

En zo verlieten Trim en Devron de troonzaal.

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis keek dreigend naar Kargeth.

Die lachte en pakte zijn staf en richte op Gerontis, een paar bliskem stralen schoten eruit naar hem. Gerontis dook weg en keek om, Kargeth stond er grijnzend en haalde uit met zijn staf.

Gerontis wist dat hij het niet op tijd zou redden en bereide zich voor op de klap, die kwam hard aan en tot zijn verbazing vloog hij even twee meter verder op tegen een rots.

Kargeth lachte en keek spottend naar Gerontis die overeind krabbelde.
''Zo te zien ben je niet zo een grote krijger als er over je gezegd wordt.''

Gerontis gromde, hij moest meer op zijn hoede zijn. Even wierp hij een blik op de ballonnen die Lenna aanviel, die ging nu ook naar beneden toe hoewel er een gevecht op de ballon plaatst vondt.
Toen schrok hij en keek om, Kargeth kwam met een grijns razendsnel op hem af, hij had zijn zwaard al gepakt en wou ermee een dodelijke steek uitdelen. Staal op staal galmde door de lucht, Gerontis kon zijn eigen in zijn zwaard zien en Kargeth schudde zijn hoofd.
Langzaam werd Kargeths zwaard zwart en het zwarte wou overgaan op die van Gerontis maar daar vonkte ineens bliksem ervan af en dat hield het zwarte, de leegte-magie, op een afstand.
Kargeth glimlachte vuil.

''Dus kennelijk kan je het toch zo snel?''
''Huh, geruchten hoeven niet altijd waar te zijn.''

Gerontis duwde Kargeth ietsje naar achteren en wou uithalen met zijn vuist, die ving Kargeth op en keek Gerontis grijnzend aan. Toen merkte hij wat vreemds op, Gerontis maakte zijn Ion-oog wat groter en een rare gevoel kwam bij Kargeth.
Toen die knipperde was hij gebonden aan een houten kruis, Gerontis stond kalm voor hem en keek zonder emotie, toen trok hij zijn kortzwaard en stak Kargeth in de borst, en draaide een kwartslag. Terwijl die het uischreewde zei Gerontis het volgende.

''Verken je nachtmerries voor drie dagen lang, met pijn!''

Toen sloot Kargeth zijn ogen, even later opende hij ze weer en toen stonden twee Gerontisen en die deden hetzelfde en zeiden het zelfde. Kargeth schreeuwde en vloekte van de pijn.
De nachtmerrie werd steeds erger en ten slotte werd het weer normaal, Gerontis stond op een afstandje stil naar Kargeth te kijken, en tot Kargeth verbazing was er nog geen schrammetje aan hem te vinden. Toen begreep hij het.

''Dus een illusie?''
....
''Best een machtige illusie als je het mij vraagt, zal waarschijnlijk ook zwaar zijn voor jouw..''

Gerontis had al gekeken hoe het eraan toeging bij de andere ballonen, Aeon had zijn ballon al neergehaald maar was nog aan het vechten met een Vrykel, anders zou hij allang te hulp zijn geschoten, en de ballonnen van Lenna en Akaiyama daalde nu ook...de andere zou waarschijnlijk door Ciron,Julius,Dante en Zwijger onder vuur worden genomen..alleen die Kargeth moest worden tegen gehouden...tijd voor wat harde maatregelen.

In Acron.

Devron keek naar de kaart die ze hadden gekregen maar Trim had al een plan, iets wat Devron niet verbaasde.

Trim wees op de kaart aan waar de ballon het rijk binnen zou gaan.

''Hier is het moeilijk te landen gezien de bos maar ergens anders landen zorgt ervoor dat we het kunnen insluiten en dan vliegen ze kennelijker langer dan ze zelf willen...tenzij.

Trim keek nogmaals naar de informatie en dacht even na.

''Ze kunnen ook hier landen, op deze strand. Daar is genoeg plek en we kunnen ze hard aanvallen alleen, waarschijnlijk kunnen we dat niet met ruiters, gezien zand en paarden niet altijd even goed gaan...misschien wilt Drakonian een verrassingsaanval vanuit het bos doen...''

Devron keek en knikte.
''Weet je ook al wanneer ze aankomen?''

Trim knikte en glimlachte.
''Ze komen hier over vijf dagen aan, hier breng jij de plannen die ik hier heb naar Drakonian?''

Devron glimlachte en knikte en rende meteen weg, hoewel hij eerst teleurgesteld was dat hij niet kon laten zien dat hij de afgelopen twee jaar goed had getraind en wou graag zijn nieuwe technieken laten zien aan Gerontis. Maar nu kon hij laten zien aan Drakonian dat hij een waardige krijger was, en Gerontis zou trots op hem zijn als een grote held als Drakonian tegen Gerontis zou zeggen dat hij een waardige krijger was.
Bij die gedachte glimlachte Devron helemaal en rende hij nog harder, om de plannen die Trim gemaakt had over te geven aan Drakonian.

 

[Gerontis the cunning]

Ze dook weg en haalde weer uit, de Vrykel ontweek het en sprong naar achteren.

Lenna hijgde van pijn en vermoeidheid, ze vocht al een tijdje tegen dat onaardse wezen. Maar het werd niet vermoeid of staakte even zijn poging om wat uit te rusten.

Lenna haalde adem en keek nu dreigend naar haar tegenstander, ze zat onder de schrammen en sneden waaronder een grote snee over haar linkerwang die ze net had gekregen toen ze een aanval net op tijd had ontweken. Wat moest ze doen tegen een vijand die niet vermoeid raakte en altijd zijn kracht behield?

Ze werd nog woedener, want ze had al gemerkt dat de ballonnen van de andere naar beneden aan het dalen waren, die van Gerontis was zelfs naar beneden gestort. Wat zouden ze niet denken als ze merkte dat die van haar maar een beetje beschadigt was? Langzaam knetterde meer en meer vonken van bliksem rondom haar, ze deed haar ogen even dicht en stormde toen op de Vrykel af.
Die grijnsde en rende ook op haar af, ze haalde tegelijk met hun beide wapens uit. Lenna vloekte en merkte dat ze naar achteren werd gedreven, toen liet ze zich meegaan en tolde om haar as en stond zo achter de Vrykel en stak toe.
Haar zwaard ging door hem heen maar toen hoorde ze een enge lach en sloeg een windvlaag haar bijna van de ballon af, net op tijd wist ze zich vast te grijpen en keek naar beneden. Als ze zou vallen dan zou ze nooit meer kunnen opstaan. Ze trok zich omhoog en rolde net op tijd weg voor een drie pijlen die wel leken gemaakt te zijn uit pek. Ze lieten een sissend geluid achter en Lenna keek met wanhoop naar de Vrykel, het kwam op rustig op haar afgelopen, ze voelde haar wanhoop steeds erger worden.

''Het...einde....is...nabij, net zoals...de..Leeeegggtteeee.''

Even leek de wereld donker te worden en Lenna zag het toen, langzaam was er een luide krakende geluid te horen en de Vrykel stond ook even stil en keek om zich heen, de illusie knalde uit elkaar en Lenna grijnsde.

''Je moet niet een echte afstammeling van de Ion-clan onderschatten....*ze keek koel* dat wordt je dood..''

Ze maakte een paar handzegels en in beiden handen kwamen luid knetterend twee grote balen van geladen bliksem, ze wierp ze allebei naar de Vrykel, die beide wist te ontwijken.
Echter verscheen Lenna opeens achter hem en maakte een nog een laatste handzegel.

Een grote ontploffing vondt plaats op de ballon en de bemanning begon te schreeuwen en te doen, maar het zou niet helpen. De schade was te groot en het verloor snel hoogte, ongeacht wat de bemanning ook probeerde.

Lenna had een dolk in haar hand en rende naar de rand, ze liet zich glijden en boorde de dolk terwijl ze naar beneden gleed in de ballon. Ze lande op de reling en wierp de dolk naar een soldaat die haar eraf wou slaan. Toen stapte ze kalm op een andere af die even aarzelde maar toen zijn speer pakte en op haar af stormde, ze stapte opzij en greep zijn keel. Even werden zijn ogen groot en hoeste hij bloed op, Lenna liet hem vol minachting los en keek achterom.

Achter haar stond de Vrykel op een afstandje, het liep met boze en stampende stappen naar haar toe.

''Dwaas, jij zult sterfen, ik zal je ziel naar de leegte slepen en daar in zoveel dingen delen dat je om genade voor de eeuwigheid zal smeken?!''
''Klinkt op zich amusant, maar....''

Ze deed haar ogen even dicht en toen droop er wat bloed van haar linkeroog, die deed ze open en de Vrykel stopte even. Ter hoogte van zijn borst vormde zich een gat die steeds groter werd. Het schreeuwde een bloedstollende schreeuw en stormde zo snel het kon op Lenna af, Lenna gromde en concentreerde zich nog meer. Ten slot hief de Vrykel zijn arm omhoog en suizde zijn zwaard naar beneden.

Lenna glimlachte, net op tijd....Ze zakte even in elkaar en kon even zien dat ze zo grond zouden naderen. Ze had de Vrykel verslagen en een ballon dadelijk hebben gesaboteerd...Ze zag drie soldaten op haar afrennen en ze wist dat wat er ook ging gebeuren, Gerontis kon trots op haar zijn.

Voordat een soldaat bij haar was werden ze alledrie door een kolosaal klauw onderuit gehaald. Een soldaat lag nog half levend en keek op, Aeon vloog naast de dalende ballon en pakte daarna voorzichtig Lenna op en voor het weg vloog sloeg het met zijn grote zwiepende staart tegen de ballon, die maakte een harde landing waarbij een grote wolk stof en aarde omhoog kwam bij de val.

Aeon gromde en vloog wat hoger en keek, de ballon die ze voorbij hadden moeten laten gaan was onder vuur door Dolers en vuurde met pijlen en wat magie ook terug. Op zich zou de verdediging die nog wel kunnne opvangen, Gerontis bleek in gevecht te zijn met iemand en toen Aeon zich even omdraaide zag hij al dat de ballon waarop Akaiyama was nu ook sterk aan het dalen was.

De grote draak vloog om Lenna even ergens in veiligheid te brengen en steeg weerop, richting de laatste ballon die langzaam die al bij de eerste lijn van Dolers was en op weg was naar de Elven.

 

[Jome]

Kargeth keek omhoog naar de lucht, waar een van de Vrykels net gestorven was. Hij kon het voelen .. hij voelde zich ietwat sterker worden ..

Kargeth: Twee van mijn broeders zijn dood .. spijtig .. maar jij zult het des te moeilijker krijgen.
Gerontis: Wat .. ? Wat bedoel je, kwaadaardig gebroed!
Kargeth: Voor elke Vrykel die word vermoord komt er leegte vrij .. leegte die de rest opneemt.

Kargeth grijnsde en stormde op Gerontis af en begon onafgebroken op hem in te hakken met staf en zwaard. Kargeth sprong snel naar achteren, deed zijn staf ietwat naar achteren, terwijl er een grote bol met vuur bovenop de staf te zien werd .. hij schoot hem recht op Gerontis af, die hem ternauwernood ontweek en de boom die achter hem stond ving de klap op. Niet snel daarna was het geen boom meer .. maar een hoopje as.

Gerontis: * Spreekt terwijl hij hijgt. * Jij .. kwaadaardig monster ..
Kargeth: * Grijnst * Je weet toch wel dat er nu het dubbele aantal van schepen richting die achterlijke koning Draconian vliegt .. met minstens 5 delen dwergen leger en enkele van de Vrykels erbij ..

Kargeth knipte in zijn vingers en toen Gerontis knipperde was Kargeth weg.

Kargeth: Hmm .. dit is het laatste schip dat nog vliegt.
Dwergen-sergeant: Ja, heer! We liggen onder zwaar vuur, maar we hebben geluk dat dit het hoogst bepansterde schip is. Enkele magiërs en boogschutters zijn al buiten en schieten terug .. maar we hebben een draak op komst.
Kargeth: Een draak, he? Aeon, natuurlijk. Die bepantserde vogel weet wel dat hij kan vechten .. jammer genoeg voor hem heb ik iets wat ik al jaren wil testen. Stuur elke boogschutter en magiër naar binnen, en snel!

Met een snel bericht gingen de boogschutters terug kort gevolgd door de nog steeds vurende magiërs.
Kargeth ging in zijn eentje buitenstaan en sloot zijn ogen .. op zijn staf vormde zich bliksem en dat werd steeds groter. Toen Aeon dichterbij kwam, opende Kargeth zijn ogen waarin de bliksem te zien was. Hij schoot de bliksem op Aeon af, die vlug daarna neerstortte, maar overduidelijk nog leefde. Er waren grote gaten te zien in zijn pantser en rechter vleugel. Kargeth grijnsde, liep terug naar binnen en stuurde de boogschutters en magiërs naar buiten.

Kargeth: Brand het plat .. zonder die draak komen ze nergens .. ze kunnen niet bij ons. Steek de vuren aan! Volle kracht richting de grote boom!

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis was nog niet helemaal uitgeput en rende snel, hij zag wat er gebeurde met Aeon en vloekte...even deed hij zijn zijn ogen dicht om te knipperen.

Toen hij ze open deed stond hij echter in een grote donkere kamer, hij stond op water en boven hem liepen er leidingen die tegen het plafon aan zaten. Er scheide een gigantische tralies een met die geheimzinnige duisternis ruimte van hem.

Gerontis gromde, langzaam gingen er twee bloed doorlopende ogen open en keken hem sluw en minachtend aan.

''Je weet dat je me krachten nodig heb pup.''
''Als ik wat nodig heb dan vraag ik het wel.''

De Wolf lachte, Gerontis werd nerveus ondanks de tralies van de kolosale tanden. De Wolf ging wat meer in het licht liggen, Gerontis bleef vastberaden proberen te kijken maar het lukte moeilijk.
Hij zelf was niet eens zo groot als een nagel of een tand van de Wolf.

''Laat mij het overnemen, ik maak hem wel af, ik vescheur onze prooi wel.''
''En dan ook nog wat ik niet wil laten vescheuren? Nee bedankt voor het aanbod.''
''Hahaha, je bent te uitgeput en te zwak om tegen die Leegte smeerlap te vechten, ik daarin tegen kan je wat kracht..''lenen'' als je me dat toestaat.''
''Zoals ik al zei, ik doe het zelf?!''

Gerontis deed zijn ogen open en rende nog steeds door. Een grommende en spottende stem klonk in zijn hoofd nog na.

''Doe zoals je wilt pup, maar onthou, als jij sterf dan zal ik los komen.''
Gerontis dacht, en dan zal je weer vast komen in lichaam...wat een zonde heh?

Voordat hij nog iets zou horen concentreerde Gerontis zich op de plek waar Aeon zou zijn neergestort, echter stopte hij.
Aeon was overeind gekomen, de trotse en machtige gigant keek met een haatvolle blik naar de luchtballon, hij slaakte een brul die de aarde rondom hem deed beven en haalde diep adem. Toen hij blies hij een grote vuurbal richting de ballon, die miste nog maar net. Aeon was duidelijk niet van plan om op zijn kop te zitten en zag waar ze ongeveer heen gingen, ze wouden naar de oude en grote wouden gaan..De draak gromde en slaakte nog een brul en stompte met een van zijn klauwen de aarde in.

Gerontis kon met zijn Ion-oog zien wat voor energie Aeon de aarde in stuurde en waar en schrok.
De elven en dolers die heftig en allerei moeite deden om de ballon te raken of het vaart te laten minderen schrokken, de aarde trilde achter hen hevig. Langzaam verees een grote en dikke aarde muur omhoog, zowel Dolers als Elven rende weg en keken vol ontzetting ernaar, het verrees tot de ballon en vespreide de weg ervoor.

''Dus je leeft nog, dat is een goed teken.''

Gerontis zag Akaiyama naast hem staan, hij was licht gewond maar kennelijk nog prima in staat om te vechten.

''Jij ziet er nog goed uit...geen last van bijzondere gevallen gehad?''
''Nope....maar kennelijk gaan de dingen nogal heftig ?''
''Jah, ga er alvast maar heen, ik probeer er zo wel te komen.''
''Is goed, hou je taai.''

Gerontis haalde adem, toen rende hij richting Aeon, hij had een plan die misschien wel zou lukken.

In Acron.
Devron haalde uit, Trim pareerde en zo ging het andersom ook door. Ze trainde extra hard want nieuwe informatie was gekomen, de invasiemacht was groots maar ze wisten wel de plek waar ze zouden landen om meer land in waarts te macheren.
Ze gingen namelijk landen volgens Trim zijn ingewikkelde berekeningen, op het strand. Drakonian was nu zelf de zaken voor zijn troepen aan het regelen en Devron en Trim keken grimmig en vastberaden uit naar de slag.

''Trim, denk je dat de andere op tijd zullen zijn?''
''Er komen morgen veel dolers erbij, Drakonian heeft veel ervaren en vastberaden krijgers en ik denk wel dat er een goede kans van slagen is.''
''Maar ik bedoel Gerontis, Lenna en Akaiyama, denk je dat die op tijd zullen zijn om ons bij te staan?''
''Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat ze op ons rekenen!''
''Jah, we mogen ze niet in de steek laten!''
''Wat klets je dan nog? Komaan, trainen?!''

 

[Jome]

Kargeth knipte in zijn vingers, en in een groot gat van duisternis stapte hij verder. Hij stond nu in één van de vele malen grotere in aantal, en omvang van de ballonnen zelf die richting het land van Koning Draconian voerde. Deze list had goed gewerkt .. de krachtige Aeon was voorlopig uitgeschakeld en de helft of meer van de dolers waren nog in Sunar. Zonder bloedoffers zouden ze nooit op tijd hier zijn ..

Vryel: Hsss .. heer .. we zijn er zzzzodadelijkkkk .. ss..
Kargeth: Prachtig. Zet de magieërs en boogschutters al buiten. Ik ga terug naar onze hoofdstad ..

In Caifeng.

Slaaf: We zijn het zat zo behandeld te worden! We mogen dan wel slaven zijn maar wij hebben de strijd overleeft, en we horen te werken, als slaven, misschien! Maar geef ons de respect die we verdienen!
Gwendawyn: Maar we hebben geen wapens, hoe vechten we?
Slaaf: We hebben ons gereedschap! Wie van jullie kan vechten?
Gwendawyn: Ik heb `n jaartje gediend .. erg basis training en ik kan vrij goed boogschieten. Maar er zijn geen bogen.
Slaaf: Jij vormt de voorste ranken, samen met de andere strijders. De rest volgt! Pak jullie gereedschappen, en dring door!

 

[Gerontis the cunning]

Er heerste een sfeer van triomf en glorie bij de Elven. De invasie was geweldig afgeslagen, de laatste luchtballon was geland en de troepen waren afgeslacht door Dolers als Elven.

Gerontis vond dat het echter niet een super overwining was, Aeon was zwaargewond, hijzelf en Lenna waren ook gewond en dan nog het bericht dat een grote invasie naar de Noordelijke landen ging....Gerontis vervloekte het feit dat hij niet wat meer krachten had achter gehouden, dan had hij misschien nog wat kunnen uitrichten.

Akaiyama : Dus, we redden het niet in tijd.
Gerontis : Nee, we komen waarschijnlijk niet aan toe....
Akaiyama : Zullen ze stand houden in het Noorden?
Gerontis *zuchte* Drakonian is een Symbool en een zeer machtige tegenstander, hij redt zijn eigen wel...toch, die invasie macht is het dubbele van wat we hier hebben afgeslagen, dus ik weet het niet zeker.
Lenna : Devron en Trim zijn daar ook...en vergeet niet dat ook Dolers in het Noorden zijn gestationeerd, zowel van de Orde als die degene die dienen voor Drakonian.
Gerontis : Dat klopt...ik vrees dat we niks kunnen doen voor hen dan hopen..

In Acron.

Devron keek om. Trim bekeek zijn kortzwaard nog en deed die terug in zijn schede.

Trim : Rustig aan, Drakonian komt er zo aan, wij zijn veels te vroeg. En de invasie macht komt later aan dan wanneer Drakonian aankomt....
Devron : Ik kijk niet uit voor beiden, maar voor Gerontis en de anderen...
Trim : Ik....weet het niet zeker of we kunnen rekenen of die op tijd zullen aankomen..

Devron wou wat zeggen maar beiden schrokken zich, op het strand stond een vrouw, ze keek om en glimlachte.

De tweetal rende naar haar toe en knielde voor haar.

Elys : En ?
Devron : Drakonian komt aan met zijn leger, hij zal elk moment aankomen..de invasie macht zal later aankomen.
Trim : Heeft u al woord van de Dolers in Sunnar ?
Elys : Ik vrees van niet...daarom ben ik zelf hier, ook met een grote groep Dolers, de Dolers die nog fris en fit zijn om te vechten zullen later als versterkingen dienen...
Devron : Denkt u dat...
Elys : Ik weet niet of Gerontis, Lenna of Akaiyama meteen meekomen of dat ze zelfs in staat zijn om te komen...Er zijn hoe dan ook wonderbaarlijk genoeg geen doden aan onze kant gevallen in die strijd...
Trim : Denkt u dat het een list was?
Elys *keek uit naar de zee en knikte* Ja...volgens mij wou onze vijand dat we Sunnar te hulp schoten zodat hij hier kon aanvallen en dat we minder hulp konden sturen.
Devron : Denkt u dat we het redden?
Elys : Devron, je moet niet zoveel vragen stellen waarop we niet zeker zijn....maak jullie klaar voor de strijd...

Net voordat de twee weg wouden gaan sprak Elys nog wat tegen hen.

Elys : Trouwens, aangezien jullie van elke Doler Drakonian het beste en persoonlijk kennen wil ik dat jullie hem informeren dat ik hier zelf ben om hem te hulp komen...en dat hij zijn mensen moet voorbereiden, maar dat zal hij waarschijnlijk zelf wel begrijpen...

 

[Jezze]

Drakonian kwam aan op de plek waar de hinderlaag zou komen te liggen. Devron en Trim en de Dolers waren er al.

Drakonian: "Ah mooi. Iedereen is er al."

Drakonian had een leger bestaand uit Berserkers, Javelin throwers en boogschutters meegenomen. Hij hoopte dat het genoeg zou zijn.

Drakonian: "Nou lui, wat is het plan?"

 

[Gerontis the cunning]

Devron en Trim pakte de kaart van het gebied en Trim sprak het plan uit.

Trim : Simpel, ze moeten hier landen en het maakt in feite niks uit of ze ons wel of niet verwachten. Het zand is te nat en erin te lopen met een uitrusting is zwaar, dus..
Drakonian : We bekogelen ze en vallen aan wanneer hun troepen van het zand af zijn?
Trim *knikte en wees een plek rechts aan* Hier zullen de meeste Dolers zitten, we vallen aan met wat magie en zullen op jullie vetrouwen om het staal te vormen.
Drakonian : Klinkt redelijk, mooi....nog iets anders?
Devron : We hebben u nodig om ook een van die Leegte verschrikking te verslaan...
Drakonian *fronste* Hoe bedoel je?
Devron : U bent de zoon van Beorn de Monsterslachter, en ook de Symbool van de Beer en daarmee onze echte enige hoop om een van die verschrikkingen te doden.
Acronse generaal *werd rood en boos* Hij is de heerser van het Verenigd Noorden, hij mag niet vallen tegenover zo een monster?!
Devron : Maar, de enige vijanden die een Vrykel vreest zijn Draken, Symbolen of wapens met een hoge magische talent of potentie erin...en we hebben Aeon of andere Dolers die misschien er tegen zouden kunnen vechten en winnen in Sunnar, en die kunnen het waarschijnlijk niet op tijd redden.
Drakonian :Zeg me dan eens, wat kunnen die..Vrykels doen?
Trim : Ze kunnen niet vermoeid raken, hebben een harnas die gemaakt is uit de Leegte waardoor ze taaie tegenstanders zijn...voor de rest, ze kunnen u doden en uw ziel naar de Leegte slepen, maar daar zijn we niet helemaal zeker van en het ook maat een mythe zijn...
Devron : We hebben u echt tegen hen nodig, onze leidster is er ook om tegen een van die veschrikkingen te vechten maar als het er meer zijn dan is uw hulp zwaar nodig..
Drakonian : Ik laat me troepen opstellen en ik denk erover na.

Devron en Trim knikte en liepen waar ze werden opgesteld, spoedig zou de invasie macht aankomen en het lot van het noorden hing de balans.

 

[Jome]

Bij de opstand.

Gwendawyn dook weg en ramde zijn hamer in het hoofd van een wachter. Hij trok het eruit en duwde de wachter omver. Hij keek omhoog en zag voor het eerst in de 5 jaar dat hij hier zat weer zonlicht ..
Hij keek naar zijn mannen, en zag dat ze de laatste hand legden op de wachters.

Gwendawyn: Naar de liften! Roep de overgebleven slaven en zet er zoveel mogelijk op de lift. Fernon, jij blijft hier om de lift te bedienen terwijl wij verder gaan via de schachten. Er moeten meer slaven zijn.
Fernon: Eh .. natuurlijk, heer!
Gwendawyn: Heer .. ? Natuurlijk .. mijn titel .. 5 jaar terug. Aan het werk mensen!

Gwendawyn holde snel verder, een boog en pijlen oprapend terwijl hij rent.
Toen ze een flink stuk weg waren hoorden ze geschreeuw, een harde klap en toen gegil van vrouwen en mannen door elkaar.

Bij de lift.

Kargeth: Slaven, keer terug of ik brand jullie af met mijn eigen handen!
Slaven: Wij zullen nimmer terugkeren!
Kargeth: Laatste waarschuwing, tuig!

Kargeth liet zijn handen ontvlammen in een blauwig vuur, en stuurde het naar beneden. De lift stond in de hens, en enkele mensen sprongen naar beneden in de hoop niet te worden verbrand. Ze vielen dood. De rest verbrandde, terwijl beneden de slaven die niet op de lift pasten snel terug renden.

Gwendawyn, die het geweld hoorde, liep stug door. Ze konden niets voor hen doen. In de verte scheen het zonlicht al .. was dit het einde van de tunnel? Lag de vrijheid altijd zo dichtbij, zonder dat ze het wisten? Ze renden er naar toe, en vielen uitgeput in het gras. Ze lagen er nog een tijdje .. en sloegen toen kamp op even verder bij een beekje.

Bij Acron en zijn strand ..

De Vrykel deed een vrije val naar beneden, en lande gehurkt. Hij trok zijn zwaard en keek om zich heen. Hij keek toen omhoog naar de dalende ballon. Hij gebaarde dat ze een paar magiërs en ondersteunende dwergen moesten droppen, en dan weer opstijgen en doorvliegen. Elk schip zat volgepropt met magiërs en boogschutters, klaar om het land te bestoken met vuurpijlen. De Vrykel liep voorwaards, gevolgd door de Dwergen in zwaar pantser en dan de magiërs, slap maar hun magie des te sterker ..

 

[Gerontis the cunning]

De troepen werden meteen bestookt, zowel met projectielen van metaal als magische.

Een grote vuurbol vaagde drie dwergen verbaasd weg. Trim en Devron grijnsde, hun zware en intensieve training de afgelopen 2 jaar begon goed zijn vruchten af te werpen.

De Acronierse krijgers bestookte de naderende vijanden met alles wat ze hadden, de dwergen kwamen moeizaam zoals Trim voorspelde vooruit op het zand, de magiers rende naar voren om schilden en hen terug te bestoken met magie.

Elys stond ineens naast Devron en Trim en knikte. De twee rende naar voren, Trim maakte handzegels voor een grote wervelwind, Devron pakte werpdolken en keek grimmig.
Toen ze in het bereik stonden vloekte een magier en wou een bliksemschit naar Devron schieten, die wierp een dolk en raakte de magier in de keel. Devron keek bezorgd naar Trim, die was nog niet klaar. Toen wierp Devron weer een paar dolken om de oprukkende magiers op te houden.

Trim *vloekte* We hebben meer tijd nodig.

Devron wierp een blik achteren, De Acronierse en Krimoriaanse krijgers wisten dat ze hen even niet moesten helpen en iedereen gaf ook voldoende dekking maar hoe het zand ook de dwergen het zwaar maakte, ze hadden iets te goed panster om te worden geremd door hun aanval.

Toen slaakte Trim een zucht en grijnsde, hij maakte de laatste zegel en haalde diep adem en blies het lang uit. Even leek er niks te gebeuren maar er onstond langzaam een draaikolk van lucht die zand omhoog wierp waardoor de oprukkende troepen nog moeizamer vooruit kwamen.

Slechts een stapte door en keek naar de vijand. De Vrykel, hij had een pikzwarte harnas aan alsof het gemaakt was uit pure duisternis en een schild en een goededag met stekels eruit stekend...Elys trok haar rapier en keek even naar Drakonian, hij was het Symbool van de Beer. Moed is wat hij nooit zou moeten missen maar, een van de eigenschappen van de Vrykels was dat ze moed konden wegzuigen, dit zou een intressante strijd worden.

 

[Jome]

De Vrykel sliste, en deed zijn ogen dicht. Het strijd veld verdween, en alles wat over was waren de Vrykel en Draconian.

Vrykel: Het is tijd .. hssss .. vandaag zzzzul je ssstervenn ..
Draconian: Daar ben ik niet zo zeker van ..

Draconian trok zijn zwaard, waarop de Vrykel enkel glimlachte. Zijn enige twee tanden waren pikzwart.
Toen Draconian begon met een stormloop op de Vrykel af verdween de Vrykel in zwarte rook. In zijn plaats kwam een grote man, sterk als een os, met een super groot pantser en een zwaard van minstens 3 meter.
Hij trok ook het zwaard en begon heen en weer te stappen, zijn voeten steeds sneller bewegend.

Draconian: Wat .. hoe .. een drakendanser? Onmogelijk, die zijn jaren geleden uitgestorven!

Toen stopte de man, sloeg Draconian keihard naar achter en ging weg in zwarte smog.
Hij liet een plas met olie achter. Uit de olie kwam een enorme kooi, die Draconian op slokte, en toen Draconian tegen de deur ramde, was het enigste wat er gebeurde een keiharde schok in zijn lijf.
De Vrykel verscheen weer, slissend en lachend.

Vrykel: Je zult ons niet verslaan .. nooit .. je hebt de kracht niet .. Beer ..

Ze kwamen terug op het slachtveld waar iedereen dood was, de magiërs, dwergen en Draconians strijdkrachten. Trim en Devron leefden nog, maar lagen bloedend op de grond. Het enigste wat ze deden was kreunen. Draconian keek om zich heen ..

Draconian: Illusie. Ik weet het .. maar toch.
Vrykel: Ik ben een van de 2 Vrykelssss die magie gebruiken .. echter ben ik besssst goed met het zzzzwaard ..
Draconian: Je zult sterven, en meer heb ik niet te zeggen ..

Draconian sprong naar voren, boorde zijn zwaard door het hart van de Vrykel, die glimlachte, en het zwaard verder trok .. hij spuugde in het gezicht van Draconian die zijn zwaard terug trok.

Vrykel: Je weet toch dat je onssss alleen kunt vermoorden buiten de magisssche illusssiesssss .. maar .. wat is dit .. hhhoe kan dit!

De Illusie verdween, en Draconian hakte de kop van de Vrykel eraf. De Dwergen waren dood, enkele magiërs vluchtte weg, en elke ballon maakte rechtsomkeert, de meeste brandend naar beneden vliegend. Eentje viel bovenop een klif, die afbrak en naar beneden stortte, de ballon er achteraan. Devron en Trim juichtte, en in de toren in Caifeng werd hard gevloekt door Kargeth.


Bij het kamp.

Gwendawyn: We moeten hier weg. Ik heb een naar gevoel .. we overleven het niet hier. Niet zonder wapens. Het enigste wat we hebben is een boog, pijlen en ons gereedschap. Komaan, we vertrekken ..

Ze namen al hun spullen mee, en trokken het bos in, waar ze een grote boom vonden. Ze dachten dat het wel een veilige plek zou zijn, en gingen op een plek liggen. Een voor een vielen ze in slaap ..


Gillend werd Gwendawyn wakker. Hij had weer zo`n droom gehad .. hij had ze al sinds zijn tweede.
Een raar gevoel bekroop hem .. hij greep zijn boog, spande de pees en legde aan .. hij maakte zijn groepje wakker, die onmiddellijk doorhad wat er gebeurde. Een groep rovers had hen in het vizier maar had echter niet door dat iedereen wakker was.