"Goed. Ik kan je wel gebruiken. Wij Skandiërs zijn grote vechtersbazen, maar om eerlijk te zijn is de enige tactiek die we kennen erop opaf gaan en ze doodmeppen. Behalve wanneer we een roof doen. Daar zijn we heel goed in." Legde Svengall grijnzend uit.
Esstan keek verbaasd op bij het gemak waarmee hij de schipper overtuigd had.
"Dus. Jij blijft hier voor een tijdje op ons schip, als tactischdidactisch adviseur." Zei Svengall.
"Als wat?"
"Dactischtidactisch adviseur. Simpel toch?"
Esstan keek de schipper vreemd aan waarop Svengall in lachen uitbarstte. Zo, dat hebben we gehad. Misschien ben je wel niet zo slim als je denkt! Welkom aan boord, landrot!"
Halt was Will aan het leren door het bos te sluipen. Hij was er best goed in. Hij zou de meeste mensen te pakken kunnen nemen, maar niet Halt. Zeker niet Halt.
"Hola! Is dat daar een wild kont! Misschien dat het terug weg is als ik er eens met MIJN BOOG OP GA SCHIETEN!" Riep Halt.
Als bij toverslag was het achterwerk van Will verdwenen terwijl hij zo stil en onzichtbaar mogelijk door het struikgewas tijgerde. Halt grijnsde in zichzelf. Jeetje, ik wist niet dat mijn leraar hier zoveel plezier bij heeft gehad! Dacht hij. Hij dacht na over Aramos.Die jongen heeft inderdaad een probleem. Dacht hij wrang na een tijdje.
"Kom Will, we gaan terug." Zei halt terwijl hij recht op diens schuilplaats afliep.
"Hoe wist je..." Stamelde hij.
"Om daarom." Zei Halt nors.
Samen gingen ze terug naar het fort.
Esstan keek verbaasd op bij het gemak waarmee hij de schipper overtuigd had.
"Dus. Jij blijft hier voor een tijdje op ons schip, als tactischdidactisch adviseur." Zei Svengall.
"Als wat?"
"Dactischtidactisch adviseur. Simpel toch?"
Esstan keek de schipper vreemd aan waarop Svengall in lachen uitbarstte. Zo, dat hebben we gehad. Misschien ben je wel niet zo slim als je denkt! Welkom aan boord, landrot!"
Halt was Will aan het leren door het bos te sluipen. Hij was er best goed in. Hij zou de meeste mensen te pakken kunnen nemen, maar niet Halt. Zeker niet Halt.
"Hola! Is dat daar een wild kont! Misschien dat het terug weg is als ik er eens met MIJN BOOG OP GA SCHIETEN!" Riep Halt.
Als bij toverslag was het achterwerk van Will verdwenen terwijl hij zo stil en onzichtbaar mogelijk door het struikgewas tijgerde. Halt grijnsde in zichzelf. Jeetje, ik wist niet dat mijn leraar hier zoveel plezier bij heeft gehad! Dacht hij. Hij dacht na over Aramos.Die jongen heeft inderdaad een probleem. Dacht hij wrang na een tijdje.
"Kom Will, we gaan terug." Zei halt terwijl hij recht op diens schuilplaats afliep.
"Hoe wist je..." Stamelde hij.
"Om daarom." Zei Halt nors.
Samen gingen ze terug naar het fort.