İnsan ırkı irrasyonel bir canlıdır. Bu özelliği günümüzde can sıkıcı olsa da, aslen geçmişte hayatta kalmasına yaramıştır. Günümüzde insan ırkı hala hayattaysa, bunu irrasyonelliğe borçluyuz. Hayali ırklar/dinler, mitolojiler, humor, ütopyalar. Bunlar evrim sürecinde ırkımızı hayatta tutmuştur. Misal dehşet bir kıtlıkla karşı karşıya kalındığında, veya yırtıcı bir hayvan sürüsü tarafından etraf sarılındığında, veya bir sel baskınından kaçıldığında, "moral" denen kavramın çok büyük bir etkisi olmuştur. İnsan, kendisinin yüzleştiği felakete bakıp, kendisinden daha yüce bir sebebe/bir güce inanma ve onun için mücadeleden vazgeçmeme tutumunu göstermiştir.
İşte bu "X ırkımın geleceği içiiin" moraline de dayanıyor olabilir,
"Y tanrısının sevgisini kazanmak içiiin" moraline de dayanıyor olabilir,
"Z ütopyasını gerçekleştirebilmek içiiin" moralinede dayanıyor olabilir.
Evet günümüzde, modern çağda, bu genetiğe işlenmiş kodlar başımıza bela, Hitler/PKK/Işid/Hizbullah/BLM olarak geri dönüyorlar. Fakat geçmişte insan moralini yerle yeksan edebilecek felaketlerle karşılaşıldığında, bu tip hurafeler aslında bir moral unsuru, güç unsuru olmuştu. "Kendisinden daha yüce hayali bir şey uğruna gerekirse hayatını feda etme" hissiyatını beslemiştir bu dogmalar, ve belki de normal şartlarda başarılamayacak eylemler başarılmıştır.
Özet olarak; ırkçılık irrasyonel bir eylemdir, varolmayan bir sıfat uğruna mücadele etme öğretisidir, deliliktir. İnsan gibi irrasyonel bir canlının bu tutumu sergilemesi şaşırtıcı değildir. Fakat günümüzde buna bir ihtiyaç mevcut değildir.