Faction Wars: Calradia Tormented

[Jome]

Maar meneer! Gerontis is in gevaar, ik kan het me nu niet veroorloven om te gaan trainen!
Je ziet maar stom rot jong! Peter keek even het middenplein over en zag dat de jongen die eerst de brief haalde voor Arin naar hem keek. Hey jij! Kom eens! De jongen rende naar hem toe. Waar kan ik wat bescherming vinden, voor mij en m`n paard? D-d-d-daar m-m-m-meneer. en hij wees naar een klein poortje wat leidde tot een soort schuur. Bedankt.
Rustig liep Peter erop af en begon te zoeken door de schuur. Hij pakte wat basis leren bescherming mee wat net paste en wat malieënkolders voor hem en Gerontis. Ook pakte hij een leren deken-achtig ding voor over een paard wat hij maar over zijn paard deed zoals het moet. Zonder dat hij het door had was de jongen hem aan het helpen met alles klaar maken voor vertrek. Peter controleerde nog een keer zijn schede en trok het zwaard er een klein stukje uit. Hij glimlachte en stapte op zijn paard, waar hij de jongen opmerkte. Komop, terug naar je training! Ik mag dan wel net zo oud zijn als jij maar ik hak gemakkelijk je arm of je hoofd eraf! Peter grijnsde naar de jongen en gaf zijn paard vol gallop, en stopte zijn paard net buiten de deuren van het huis. Hij liet zijn paard steigeren tot irritatie van de bewoners en soldaten en reed in vol gallop de stad uit. Richting de grens Swadia en de Rhodock verenigde landen. Het zou niet lang duren voor hij weer op de grens was ..

 

[Hietala]

Toen de vergadering bijeen was, kwam de soldaat terug die daar zo juist op onderzoek gegaan was. Hij wist al van het nieuws dat Arya de nieuwe leidster was en melde zich bij haar. Hij sleurde een of andere man mee die vastgemaakt zat aan een touw.


Soldaat: Ik heb deze hier gevonden. Ik geloof dat dit de schoft is die we deze namiddag tegenkwamen. Wat doen we ermee?
Arya: Wat deed die buiten het kamp als we hem toen gevangen hadden?
Soldaat: Geen idee, misschien een spion.
Arya: Ik ga me er niet mee bezig houden. Keten hem vast, en geef hem wat zweepslagen. Dan mag die ons alle informatie vertellen die hij heeft. Daarna doe je met hem wat je wilt.
Soldaat: Begrepen!

 

[Hietala]

*Buh, ik schrijf wat verder, gewoon uit verveling*


Het was putje nacht toen ze was gaan slapen. Ze had eerst wat  gelezen in een boek dat ze meehad. Het boek was genaamd 'Zachte rozen, scherpe doorns'. Een diepgaand boek over een man die probeerde een vrouw te verleiden, terwijl de vrouw deed alsof ze niet geïnteresseerd was. Ze wist al van tevoren dat het boek een tragisch einde ging hebben. Het was niet iets wat je zou vermoeden als je Arya kende. Ze leek een harde huurlinge van buitenuit. Hoewel dit een verborgen kant was, heeft ze het nooit geprobeerd te verbergen.


Ze was in slaap gevallen met het boek nog in haar handen... Het was best een korte nacht. Ze werd gewekt door een kraaiende haan, die ze meteen wou neerschieten vanwege het verdomde lawaai. Maar ze liet het gewoon doen.
Ze deed haar kleren terug aan, en ging naar buiten, waar nog niemand echt was behalve de wacht.

(buh, schrijf morgen wel verder)

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis hijgde en hoeste bloed op....ze zouden morgen doorgaan...en dat terwijl hij gewoon echte en ook gaf hij tegen zichzelf eerlijk toe, valse informatie over Swadia...

De man leek er geen plezier in te hebben om Gerontis zoveel in elkaar te slaan voor de antwoorden die zijn bevelhebster dan kon gebruiken of doorverkopen aan de Rhodockse koning...
Gerontis was weer even alleen...hij was vastgebonden, had een gekneuzde knie, een litteken op zijn wang en nog een bloedlip...hij zuchte....er was maar een manier om er een einde aan te maken..hij rolde even met zijn ogen....wacht er waren er meer opties...maar hij zou degene kiezen waarvan hij wist dat hij er heelhuids door zou komen...hij zuchte weer...

Heel even zou hij denken dat de soldaat medelijden met hem zou krijgen...heel even maar, in oorlog konden zelfs de degene met medelijden voor de zwaken toch de wreedste en bruutste misdaden tegen hen medemens begaan...daar was hij zich jammer genoeg van bewust..

Hij vervloekte nu even Peter, als die hem opeens had geduwd dan zou hij niet zo erg zijn terecht gekomen en zou hij niet zitten met een gekneusde knie...dan kon hij ontsnappen of aan een denken..maar nu als hij het zou proberen dan zouden die verloekte Rhodockse hem makkelijk neer kunnen halen...

Er zat niks anders op om te wachten voor een ontsnappings mogelijkheid of wanneer de Rhodockse hem zouden proberen in te lijven..hij had het al vele keren mee gemaakt...de Vaegirse hadden hem een keer gevangen genomen tijdens de Vaegirse-Nordse zevendaagse oorlog....toen moest hij samen met vijf andere gevangen meevechten tegen de nords...de Vaegirs konden hem niet eens een dag bij hen houden en voor wraak had hij de informatie over de Vaegirse leger aan de Nords gegeven...daarna hadden de Nords die Vaegirse leger in de pan gehakt..

Weer moest hij zuchten, gewoon afwachten...

 

[Hietala]

De soldaat die informatie van de spion moest verzamelen kwam Arya tegemoet. Hij had een blok papier bij waar alles opgeschreven stond wat de man had gezegd.

Soldaat: Persoonlijke gegevens heb ik er niet uit kunnen krijgen... Maar informatie over Swadia...
Arya: Geef maar aan onze opdrachtgever. Hij zal het nuttig vinden.
Soldaat: Begrepen.
Arya: Ik ga wat persoonlijke gegevens van die vreemdeling ontfutselen
Soldaat: Hij zegt niks..
Arya: Dan zal ik hem doen spreken.


Arya liep naar de tent van de gevangene, en opende die. Ze ging de donkere tent binnen, en keek even naar de bloedige man die daar vastgebonden stond.


Arya: Wat is uw naam?
Gerontis: Wie zegt dat ik je dat ga zeggen?


Ze gaf hem een vuistklap tegen de kaak en keek hem koeltjes recht in de ogen aan. Haar gezicht vertoonde geen enkele emotie.


Arya: Ik kan je misschien niet meteen dwingen te praten, maar ik zal laten merken dat dat wel het beste is wat je kunt doen.
Gerontis: Ik dacht dat Rhodokse vrouwen aan de haard moesten zitten.


Alweer gaf Arya hem een klap.


Arya: Goed. We gaan dit democratisch oplossen: OF je spreekt, OF we brengen je enkele ongemakkelijke verwondingen toe, en we dumpen je ergens naakt in een woud. Kijk! Zo wreed ben ik niet! Ik laat je zelfs een keuze!


Dat laatste zei ze met een sadistische toon in haar stem. Ze verliet de tent en ging verder met haar zaken. Ondertussen waren meer soldaten wakker, en werden al tenten opgeruimd om aan de dagmars te kunnen beginnen.


Enkele uren later zette het leger zijn tocht voort, nu waren ze in Swadiaans gebied en begaven zich richting Haringoth... en Praven.
De gevangene zat vastgebonden op een paard, maar Arya en haar troep marcheerden gewoon te voet. Je kon haast niet merken dat ze de leiding had over de troep. Haar uitrusting zag er ongeveer hetzelfde uit, en ze ging net als de rest te voet. Het enige waaraan je het kon merken was haar gedrag.
En zo zette het leger zijn toch verder....

 

[Jome]

Rustig kwam Peter aangereden. Hei ho! Hij trok zijn zwaard en liet zijn paard een beetje heen en weer gaan.
Rustig keek hij door de ranken van de soldaten, en zag Gerontis op een paard. Hij knipoogde even kort.
Wie durft die arme man gevangen te nemen?! Hij staat onder eed bij koning Graveth! Laat hem onmiddelijk vrij!
Enkele mannen kwamen in opspraak en Peter richtte zijn zwaard op hen. Jullie! Willen jullie vechten?! Kom maar halen!
Onrustig deinsde ze terug. Dus, komt er nog wat van!?

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis zat half verdoofd en moest bijna kotsen dacht hij, ze was niet wreed ? hem naakt achter in het bos laten , hem dus zijn eer proberen af te nemen?

Hij wou bijna proberen in haar gezicht te spugen, nu wou hij haar uitdagen voor een duel dan zouden ze allemaal wel zien wie er de grootste mond mocht hebben.
De pijn trok door lichaam, hij moest proberen recht te zitten, hij was daarnet nog gevallen en dat was niet zo eens fijn maar, de pijn viel nog wel mee alleen, die Rhodockse had hem toen een schop in zijn maag gegeven en het deed overal al pijn....

Zo te zien waren ze in Swadianse gebied, hij wist niks.....die Rhodockse kon van alles met hem doen....hij had al van alles geprobeerd , van valse informatie gegeven tot en met ...wacht was dat Peter ?
Was hij helemaal gek geworden? zodra die vrouw hem zou merken dan zou die jongen niet lang meer leven...en hij wist niet hoe goed de jongen zijn kop dicht kon houden terwijl mannen/vrouwen je bewerkte met de gemeenste gereedschappen....hij maakte duidelijk dat Peter als de donder moest vluchten, anders zou Gerontis de laatste moeten offeren aan die Rhodockse , zijn diensten, en dat wou hij alleen bewaren wanneer ze hem naakt zou proberen achter te laten.

Hij maakte met alles wat hij kon duidelijk dat Peter moest vluchten, proberen een gevange vrij te maken terwijl een grote leger macheert en dan durven te beweren dat de gevange juist iemand van koning Graveth was terwijl die vlakbij kon zijn en hem juist ook gevangen had genomen was helemaal geen slimme actie !

Gerontis *fluistert* kom op, ga dan jong !

 

[Hietala]

Lord Talbar, op zijn paard en omgeven door zijn lijfwacht, reed naar voren om te kijken wat er gaande was. De Markies wierp een minachtende blik op de jongeman die het hele leger durfde uit te dagen. Hij liet zijn lijfwacht achter en reed de jongen tegemoet.


Markies Talbar: Ik geloof niet wat je zegt, maar als het waar is, bieden we onze verontschuldigingen aan.
Peter: Dan zul je dat beter doen!
Markies Talbar: Je hebt lef. Maar als de gevangene werkelijk een dienaar is van onze majesteit... Kun je dat dan bewijzen? Heb je wel de nodige papieren die wat jij net zegt kunnen bewijzen?


Na een korte stilte van Peter, trok de Markies zijn kortzwaard en bedreigde Peter.


Markies Talbar: Luister jongen! We kunnen hier alleen uit geraken als je effe meewerkt! Kun je of kun je niet bewijzen dat deze man onschuldig is?

 

[Jome]

Uhh .. die gevangene staat onder een stilte-eed. Ik mag niets vertellen over zijn taken en of werk. Maar u, daarintegen .. heeft u deze man kwaad gedaan? Zoja, dan zit u nu in de problemen!

 

[Hietala]

De Markies grijnsde en sprak geduldig, maar toch nog kwaad.

"Als je het nu niet kunt bewijzen, dan maakt het mij niet uit. Ik val zelf in de gratie van Graveth, dus als ik het er met hem over heb zullen we werkelijk zien wat er gaande is! Maar zolang je niks bewijzen kunt, blijft de man een gevangene."

 

[Jome]

Dan zult u heer Graveth hierheen moeten halen!

 

[Hietala]

De markies had er genoeg van, en dat liet hij ook merken.

"Ik zal dat zelf wel bepalen. Wij marcheren gewoon verder, en als je ons nog lastig valt zullen we genoodzaakt zijn je ook gevangen te nemen. Voorwaarts!"

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis keek machteloos toe, uiteindelijk ruste het leger uit...hij zat nog bij de huurlingen...hij zuchte, nu zou hij het wel moeten doen...even probeerde hij aan een andere plan te denken maar alles liep uit op een vreselijke dood of afgang....

Gerontis *richt zich naar een van zijn bewakers* ik wil die Rhodockse vrouw spreken....

De bewaker keek vragend maar had orders om haar inderdaad te halen wanneer de gevange wou praten en riep iemand anders om even zijn post over te nemen.

 

[Hietala]

Toen ze even pauzeerden, ging Arya even op een rots zitten. Ze veegde wat zweet van haar voorhoofd en nam een slok water. Een soldaat kwam naar haar toe.

Soldaat: De gevangene wil je spreken.
Arya: Moet dat nu?
Soldaat: Ja, liever nu dan nooit denk ik.
Arya: Goed dan...


Ze stond meteen op en liep met regelmatige passen naar de gevangene, die even van zijn paard gehaald was.

Arya: Toch van gedachten veranderd?

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis kreeg net wat water totdat iemand in zijn zon ging staan.

Arya : toch van gedachten veranderd?
Gerontis *kneep zijn ogen een beetje dicht* zo zou je het op zich kunnen noemen, ik wil je een offer doen.
Arya : spreek dan...
Gerontis *zucht* ik ruil me diensten in als verkenner en huurling, en...
Arya *fronst* en je wilt betaald worden? en wil je nog berijden erbij?
Gerontis *keek haar serieus aan* hoewel het offer me redelijk lijkt nee, ik hoef geen geld...ik wil me vrijheid ervoor terug...
Arya : en dan wil je zeker niks over jezelf en meer vertellen ?
Gerontis : nee, het enige is dat me echte naam Ruben is....ik ken jullie vijand en kan van pas komen....
Arya : ik weet het niet....je bent niets voor niets gevangen van de koning...
Gerontis : anders leg je het toch voor bij hem ? of ben je niet groot genoeg om je eigen keuze te maken?

Bloed druppelde op de grond, Gerontis hoest en keek daarna weer naar Arya, bloed droop langs zijn mondhoek.

Arya : je bent een verdomme lefgozer als je me zelfs belededigd in z'n benarde situatie, ik denk erover na....eet je eten op, daarna word je weer vastgebonden en gaan we weer door.
Gerontis knikte en mompelde ;

'' alsof jij me kan verslaan in een eerlijk gevecht...trut..''

 

[Jome]

Ondertussen reed Peter mee in de achterste flank. Het maakte hem opzich niet zoveel uit dat hij zou worden vermoord. Hij vond het wel wat hebben, zo`n groepje. Hij begon rustig conversatie te maken met enkele mannen maar die negeerde hem. Rustig reed hij door de ranken heen, soms wat mensen uit hun rij duwend met zijn paard. Rustig reed hij naar Peter en dat rare vrouwtje. Dus, Ge .. geten Ruben? Bijna was hij vergeten dat hij nu Ruben heette.

 

[Hietala]

Arya meende even dat die Ruben wat mompelde, maar ze dacht uiteindelijk van niet. Een tijd later werd alles terug in gereedheid gebracht. De troep marcheerde de gehele dag gewoon verder....


Tegen da late namiddag kwam het leger uiteindelijk aan voor de vlakte van Haringoth... In de verte zagen ze een Swadiaans leger dat op weg naar Haringoth was. Blijkbaar hadden de Swadianen hen gezien, en ze stuurden hun ruiters om de Rhodoks aan te vallen...


Markies Talbar: Iedereen in positie!!!!



De kruisboogschutters gingen vooraan, achter hen een open lijn speerdragers om hen te laten terugtrekken als de vijand dichter kwam, en daar helemaal achter de glaiveniers om de speerdragers bij te staan in het gevecht.


Arya: Laden!!!



((Zodat jullie twee ook iets kunnen ondernemen..))

 

[Hietala]

Vuur!!

Toen de Swadians iets dichter waren, liet Arya de schutters allemaal vuren. Vanaf dat moment vuurden ze gewoon ieder op zijn tempo. Enkele aanstormende ridders vielen al neer, maar het merendeel bleef gewoon doordraven.

Alweer vuurde een salvo, en alweer vielen er slachtoffers. De golf kwam dichter, en bijna heel gevaarlijk dicht zelfs...


Arya: Naar achteren!!

Ze trokken zich in alle snelheid achter de speermannen, die hun linies sloten nadat de schutters veilig beschut waren. Arya hijgde even, en leidde toen haar mannen rond. Ondertussen was de infanterie al druk aan het vechten met de Swadiaanse ridders, waardoor Arya's mannen een goed schot over de ridders hadden.


Arya: Oké! Laden!.... Vuur!


Dit keer vielen er meer slachtoffers bij de ridders dan de vorige keer; en ze begonnen zelfs bijna terug te trekken, totdat...

"Verdomme! Heer Talbar is eraan! We zijn verloren!!"

Door die kreet, renden de meeste Rhodoks weg, achtervolgd door de Swadiaanse ridders die bijna de hele rest van de infanterie in de pan hakten.

Arya: Verdomme.. Goed, dan sluipen we hiervandaan en gaan we naar het leger van Koning Graveth, hij is hier ergens in de buurt!

Toen kwam er nog een charge tegen de kruisboogschutters, waardoor 30 van de 40 man omkwamen... Zelf kreeg Arya een stuk lans door haar uitrusting in haar zij, waardoor ze minder hard kon lopen.

Arya: Blijven gaan! Als ze ons pakken kunnen we het wel vergeten!


Arya wist nog naar hoog gras te ontsnappen met tien van haar mannen... Verdomme, nu was ze die gevangene kwijt. Ach, wat zou het. Ook al zag die gevangene er sterk uit, tegenover elf man kon die niet op... toch?

 

[Gerontis the cunning]

Gerontis spuugde op het lichaam, verdomme swadians.

Hij keek zaar vermoeid rond, hij had n een deelijk zwaard weer in zijn handen...god wat voelde het goed om weer een wapen in handen te hebben, hij voelde zich nu al wat beter...voor nu moest hij maken dat hij weg kwam....voorlopig geen partners of wat dan ook zijn doel was om Praven te bereiken...en al zou hij opnieuw 11 man geniepig en wreed moeten vermoorden, hij zou het nog doen ook...of anders wel de teef van een huurling die hem geboeid durfde te slaan....

 

[Jome]

Even keek de Aziatische Havik op van zijn kampvuur naar een gevecht niet ver van hem. Hij aaide zijn hond en stond rustig op. Hij kauwde op een stukje kip .. zelf gevangen. Gevangen .. geleent van een nabije boer. Hij liep iets meer naar het gevecht toe, beschut tussen de bomen. Even nipte hij aan de pijp die hij rookte. Hij keek om naar zijn hond. Tskk .. De hond ging liggen. Havik scheen even te glimlachen maar keek weer serieus naar het gevecht. In het midden van de doden zag hij een kringetje van mannen die een man omsingelden. Ik denk dat ik maar even moet gaan .. kuch .. helpen. Hij begon snel te rennen op het groepje af, terwijl hij nog even naar rechts keek. Een groepje mannen en een vrouw vluchtte het gras in. Nouja .. wat maakt dat uit. Hij trok een speer uit het lichaam van een dode Swadian en wierp hem in de richting van een Swadiaanse soldaat die de man omsingelde. Jackpot .. recht in het achterhoofd. Kaijaaaaaa! Hij trok zijn Dai-Katana van zijn rug en stormde op het groepje af.