Faction Wars: Calradia Tormented

[Gerontis the cunning]

Gerontis keek rond, Isabel zat rustig te turen en na te denken. Hij zuchte, Thomas en Andrea waren met Narn mee.

Isabel : Is er iets?
Gerontis : Waarom we wachten op hen.
Isabel *fronste* je hoefde niet bij mij te blijven.
Gerontis : Klopt, wacht, waarom glimlach je zo naar me ?
Isabel : We zijn alleen....
Gerontis *grijnsde* hahaha, net zoals toen die opdracht in Uxhal....


Thomas fronst en kijk in het rond.

Andrea : Is er iets mis ?
Thomas : Nou, waar is Narn ?
Andrea : Hhmmm.... denk je dat hij in de problemen zal verzeilen?
Thomas *haalde zijn schouders op* Ik weet dat Isabel hem wat zwaardlessen gisteren heeft gegeven en Gerontis hem wat tips heeft gegeven maar meer weet ik niet, we gaan...

Ze liepen vanuit de beschermende plek in de schaduw de straat op, er liepen veel mensen rond..er was een grote markt en de twee huurmoordenaars keken nieuwsgierig rond.

Ze haalde subtiel en op manieren waarop ze de aandacht niet naar zich toetrokken informatie over de heerseres van het gebied, maar de meeste schenen haar wel te mogen...tot nu toe was onder haar beleid kwam er meer handel en inkomen in het gebied.

Thomas en Andrea liepen al terug naar de herberg waarin ze een kwartier hadden opgeslagen, Thomas keek nogal bezorgd.

Andrea : Ik snap het, de relaties met het de plaatselijke bevolking ligt haar goed in het voordeel...dit wordt nog een lastige klus..en dan nog wat Gerontis zei...dat de wachters en soldaten hier van zeer goede kwaliteit zijn.
Thomas : En dat ze goede en bekwame commadanten heeft, eentje heeft Xiantias vermoord....en dan ook nog te bedenken dat zelfs iemand met Gerontis zijn ervaring er ook bijna aan was...dat is verontrustend..
Andrea : De beloning is wel groot.....Harlaus zou wel dankbaar zijn als we kwetsbare informatie
Thomas : Ik hoop dat de prijs er de waard voor is...ik voel nu al een paar littekens aankomen...

 

[Jome]

Narn was snel de toren ingeklommen en liet zich vallen op de grond, waardoor een luid KLUNK zich door de toren weergalmde. Langzaam sloop hij de trap af en keek door een gat in de muur naar een kamer .. raar. Ze was er niet meer. Hij keek om zich heen en opende de deur snel. Hij deed de deur dicht en kreeg toen een grote houten stok tegen zijn hoofd en toen viel hij op de grond.

Toen hij bijkwam hoorde hij een stem en hij zag twee schimmen heen en weer schuifelen. Eentje kwam dichterbij en Narn verloor het bewustzijn weer. Even later werd hij wakker en kon hij het goed zien. Maar .. dat zijn nonnen? Snel sprong hij op en rende weer terug naar boven. Hij sprong snel weg en toen zag hij het. Hij was in de kerk geklommen in plaats van de wachttoren ..

 

[Jome]

Snel liep Narn verder, zijn sabel controlerend en toen merkte hij dat hij op de markt was .. hij liep wat in de rondte en trok een leren buidel die met veel geluid en gerinkel van alle messen van de riem afkwam. Hij liep wat in de rondte, kocht een brood en wat wijn toen zijn oog viel op een mooi amulet, goud en met een diamant ingelegd waar dan omheen rode steentjes zaten .. iets wat Narn nooit kon betalen. Maar hij moest en zou het hebben ..

Narn: Wat moet dat kosten?
Koopsman: Dat? Dat ding heb ik van een slaaf afgepakt .. hij had een van de slavendrij-
Narn: Maakt me niet uit, hoeveel?
Koopsman: Duizend denar, maar als je tijd hebt kan je me helpen met wat klusjes .. dan maak ik er 700 van.

Zo gezegd, zo gedaan. Narn hielp mee met het uitladen van de karren, waar ook slaven in zaten ..
Toen hij het plein op liep om zijn nieuwe amulet op te eisen kwam er wat tumult tussen de slavendrijvers en de koopman van wie de kar was. Het ging over de betaling die niet helemaal eerlijk was verlopen want de koopsman wou nu zijn geld .. en de slavendrijvers wouden geen geld geven. Uiteindelijk werd het messentrekkerij en Narn ging maar snel aan de kant van de koopman staan met getrokken sabel. Een sabel was in deze provincie niet erg bekend onder de meesten en dan vooral slavendrijvers die dagen en maanden wegwaren om slaven te kopen en verkopen. Het was profitabel maar één misstap kon je leven al kosten. Vandaar dat ze graag hun geld later wouden betalen. Al snel kwam er een groot gevecht waarbij Narn voor zijn leven vocht. Hij had zich teruggetrokken in de nauwe straten waar hij gemakkelijker kon vechten, alhoewel er soms mening burger langs liep die snel doorliep. Hij ontweek een trap en greep een deurpost vast, hakte in op de man die snel terugsprong en weer aanviel. Narn trapte eens flink op zijn hand waardoor zijn mes op de grond viel en hakte toen in de schouder van de slavendrijver. Toen hij zijn zwaard terugtrok pakte hij het mes op en hing het tussen alle messen aan zijn riem.

Narn: Dat is er weer één!

Snel liep hij door, wat overging op een ren pasje en toen hij terugkwam op het plein was alles leeg en lagen er wat lijken op de grond, waartussen de koopman ook lag .. tussen de soldaten door liep hij op de koopman af, trok het amulet weg en zei tegen een nabije soldaat dat hij nog een schuld bij hem had .. de soldaat geloofde het en Narn kon door. Snel doorzoeken naar zijn '' team '' van mensen die wel de toren hadden bereikt .. hoopt hij.