Çok uzun zaman önce,küçük bir köyde Dünya'ya gözlerini açtın.O zamanlar her çocuk gibi masumdun; ne savaştan anlardın ne de intikamdan... Baban sana ve kardeşlerine tahdadan kılıçlar ve kalkanlar yapardı.Kardeşlerinizle savaşırmış gibi oynardınız.Kılıcın dokunduğu kişi şakacıktan ölmüş gibi yapardı , o zamanlar oyundu bunlar.Baban sen 10 yaşlarındayken savaşa gitti,fakat birdaha haber gelmedi ondan.Annen üzüntüden felç geçirdi , yıllarca ona ve kardeşlerine baktın.Paranız yoktu,sen avlanarak yemek getirdin,odun keserek para kazandın.Sürünerek geçinmeyi öğrendin.Birgün eve geldiğinde anneni ölmüş buldun,.kaçınıılmaz olan yerini bulmuştu çoktan.Şaşırmadın bile.
Babandan kalma yayını ve okunu aldın ve yola koyuldun...Madem artık köyde bir amacın kalmadı ; artık sende savaşarak geçineceksin!
Uzak diyarlardan birine gitmeye karar verdin senle aynı kaderi paylaşanlardan bir ordu kurdun evlendin 1 oğulun oldu ve savaşlarıyla anılan bir yere.Osmanlı İmpratorluğu'nun barışı yaydığı topraklara gitmeye ve Osmanlı için savaşıp cihana hakim olmaya!!!