Canın Sıkkın Ve Oldukça Dertli

[Redleft]

Misin ? Birazcık derdimiz sorunlarımız kendi içimizde biriktirdiğimiz dışarı döksek rahatlicamız ufak sorunlar pürüzler vesaire bir çok derdimiz var kendi içimiz dışımız da siyasi olsun aşk meselesi olsun bazen de arkadaş ailevi konuşamadıklarımızı burda paylaşsak yorumlasak tamamen sade ve argosuz anlatsak ve buna kendi aramızda hakaret etmeden rencide etmeden çözsek. Bi arkadaş ortamında bişiler paylaşsak beraber oyun dışında yardımlaşa bileceğimiz bir alan.

  Bence de bende oldukça iyi değilim hem derslerden ötürü hemde gönül meseleleri kaldığım siyasi içerikli durum kafamı boşaltıcak bir alan böyle bir alan yaratmak tabiki de burda yapmak istedim eğer ilgi olursa ben bu konu yaşar.

  Yazı biraz uzun oldu ama canın sıkkınsa bu okuduysan bence bana sövmezsin dostum o zaman alttakiyle başlayalım ?

 

[zalim zabuza]

ben başliyim. benimki sosyal bi sorun olacak.

şu sıralar heves insanı olmaktan çok rahatsızım. şu sıralar dediğim de 2 senedir süren bi sendrom. "ders çalışıcam" diyorum, sene başından beri hiç çalışmadım. bu sene bol kitap okuycam diyorum. murat menteş bana yüzyüzeyken kitap hediye etti ve bundan heveslenmem gerekirken 30 sayfa ileri gidemedim. okuyamıyorum yani, olmuyor. piyano kursu 1 ay sürdükten sonra bitti, sıkıldım diye. bundan önce arp aldırmıştım, tozlu tozlu duruyor odamda hala. film izleyeyim diyorum, üşeniyorum. dizi izliyim diyorum, ilk 20 dakikasını izleyip kapatıyorum. sıkıcı olduklarından değil, üşengecim ve artık buna psikoloji alanında ne diyorlarsa tuhaf hallerim var. araştırdım baya, maymun iştahlılıkla ilişkilendirmişler. o biraz olabilir, "çok bilgili olcam bundan sonra lan çok kültürlü olcam"dan ileri gidemiyorum. "her şey kafada biter" diyolar, yok arkadaş kafada mafada bittiği yok. ne kadar kassam da olmuyor. yapacaklarımın bana faydası dokunacağını biliyorum, her şeyin farkındayım ama yapmıyorum. nedensiz bir şekilde 1 saat 2 saat boş oturabilme yeteneklerim var. kendime hobi edinemiyorum böyle olunca da psikolojik sorunlar üst üste geliyor, asosyallik, takıntı falan. arkadaşlarımın bana "bu ne ilginç insan la " ve "sen ne boş bi kız olup çıktın, git az sosyalleş" demelerinden bıktım. bu soruna adam akıllı kendi kafamda çözüm bulamadım. yardımcı olun lütfen :/

 

[Redleft]

@zalim zabuza

Ahh üşengeçlik bende vardı ama ben çok çabuk sıkılan birisiyim ve oyunlar dışında ders kitap ve üstelik müzik beni fazlasıyla sıkar. Ders demişken ben 12.sınıf öğrencisiyim ve dersler harbi yordu istemesen de çalışıyorsun hadi ders çalışmak üşengeçlik değilde sıkıntı olabilir mi sıkılmak keyif verici hale getirememek ? Belki bir kız veya sosyal grup bu olayları yapan dengi bir gruba girip o sürü ile daha rahat bir şekilde aşabilir misin ? Grup olayına daha mı çok ilgin var hiç düşündün mü ?

 

[zalim zabuza]

Ahh üşengeçlik bende vardı ama ben çok çabuk sıkılan birisiyim ve oyunlar dışında ders kitap ve üstelik müzik beni fazlasıyla sıkar.

aynı şekilde. acaba ben mi çok takıntı yaptım, bilmiyorum.

@zalim zabuza
Ders demişken ben 12.sınıf öğrencisiyim ve dersler harbi yordu istemesen de çalışıyorsun hadi ders çalışmak üşengeçlik değilde sıkıntı olabilir mi sıkılmak keyif verici hale getirememek ?

ah aynı şey bende de olsa diyeceğim ama insan sadece kendinde olmayan özellikleri istermiş derler ya, o biçim.

Belki bir kız veya sosyal grup bu olayları yapan dengi bir gruba girip o sürü ile daha rahat bir şekilde aşabilir misin ? Grup olayına daha mı çok ilgin var hiç düşündün mü ?

bu harbi iyi bi tavsiye. 8. sınıf zamanında kafa dengim olan 3 adet arkadaşım vardı. haftanın en az 2-3 günü buluşup sürekli grup kurma hayalleri kurardık. filmlerde olduğu gibi harbiden klasik pijama partileri yapardık. geleceğin warpaint'i olacakmışız işte o düşünceler aklıma gelince bi nostalji oldu neyse, "sbs bitsin yapıcaz sbs bitsin yapıcaz" derken sbsye girdik ve 4'ümüz de ayrı liselere düştük. biri taşındı. 3 kişi kaldık ve gerçekten okullar ve sınıflar farklı olunca eskisi gibi istesek de yakın olamıyoruz. ya da olabilirdik ama onlar çabuk unuttu ve başka şeylere girdiler, benden sıkıldılar veya da. her neyse, böyle grup kuracağım pek kişi yok. kimseyle samimi olamıyorum 3 yıldır lisede. yine eskisi gibi olalım gibisinden bi şey demek isterdim, ama havalarından da geçilmiyor artık.

ama dediğini düşünücem, gerçekten işime yarar. yeni insanlarla tanışırım ve belki bulurum. birileriyle olunca özenme hissiyle insan istemeden bi alışkanlık ediniyor kendine. teşekkürler

 

[Karstark]

Sosyal faaliyet alanı bul kendine. Sana her zaman yeni ve değişik şeyler vaat eden bir spor merkezi veya kursa gidebilirsin. Ama yaşıtlarının olduğu yerlere. Yeni şeylere olan hevesini oralarda daha iyi bir şekilde açığa çıkarabilirsin.

 

[AcG]

@Redleft

Tema güzelde abicim gözünü seveyim bi tekrar yaz o giriş yazısını beynim zonkladı okuycam diye.Alelacele yazmışsın belliki.
Bende anlatırım dertlerimi bi arada üşendim şimdi

@zabuza

Ortaokuldaki arkadaşlıklar yürümüyo öyle ne yazıkki dert etme o yüzden.Bu bişeylerden sıkılma dönem dönem bendede olmuştu.Sonra gitara başladım sonra o sarmadı bas gitara geçtim.O sırada işte derslere olan bakış açım değişti hani sınav geçmek için değil beyni geliştirmek bişeyler öğrenmek maksadıyla dersleri dinlemeye test vs çözmeye başladım.Arkadaşlarım diyceğim çevre az ama öz cinsinden 3-4 tane arkaaşım var çok yakınki gayet yetiyorlar iyi vakit geçirmene kaldıki başka arkaadşlarımda var.Bu süreçten sonra zaman çabuk geçmeye başladı of sıkıldımlar azaldı falan.Yani bunu çözmeye bukadar kafanı yorma biraz akışına bırak olayları kendini zamana ver.

 

[finde]

ben başliyim. benimki sosyal bi sorun olacak.

şu sıralar heves insanı olmaktan çok rahatsızım. şu sıralar dediğim de 2 senedir süren bi sendrom. "ders çalışıcam" diyorum, sene başından beri hiç çalışmadım. bu sene bol kitap okuycam diyorum. murat menteş bana yüzyüzeyken kitap hediye etti ve bundan heveslenmem gerekirken 30 sayfa ileri gidemedim. okuyamıyorum yani, olmuyor. piyano kursu 1 ay sürdükten sonra bitti, sıkıldım diye. bundan önce arp aldırmıştım, tozlu tozlu duruyor odamda hala. film izleyeyim diyorum, üşeniyorum. dizi izliyim diyorum, ilk 20 dakikasını izleyip kapatıyorum. sıkıcı olduklarından değil, üşengecim ve artık buna psikoloji alanında ne diyorlarsa tuhaf hallerim var. araştırdım baya, maymun iştahlılıkla ilişkilendirmişler. o biraz olabilir, "çok bilgili olcam bundan sonra lan çok kültürlü olcam"dan ileri gidemiyorum. "her şey kafada biter" diyolar, yok arkadaş kafada mafada bittiği yok. ne kadar kassam da olmuyor. yapacaklarımın bana faydası dokunacağını biliyorum, her şeyin farkındayım ama yapmıyorum. nedensiz bir şekilde 1 saat 2 saat boş oturabilme yeteneklerim var. kendime hobi edinemiyorum böyle olunca da psikolojik sorunlar üst üste geliyor, asosyallik, takıntı falan. arkadaşlarımın bana "bu ne ilginç insan la " ve "sen ne boş bi kız olup çıktın, git az sosyalleş" demelerinden bıktım. bu soruna adam akıllı kendi kafamda çözüm bulamadım. yardımcı olun lütfen :/

Bende de var maymun iştahlılık biraz, şimdiye kadar kaç tane kitabı yarıda bıraktı, kaç tane aktiviteyi yarıda kestim bilmiyorum. Her şeyden çok çabuk sıkılıyordum. Üşengeçtim de. Ama Son dönemde bu durumu oldukça azalttım. Hani kafada bitirmeye çalışıyorum olmuyor diyorsun ya gerçekten isteyince oluyor. Ben geçen yaz bol bol uyuyarak vakit geçieiyordum, yataktan çıkmak bayağı zorlu geliyordu, gece 12 de yatıp ertesi gün 10da uyandığım bir gün yataktan çıkmadım ve 5 e kadar yatakta değerlendir durdum, sonra kalktığımda ise inanılmaz bir yorgunluk ve amaçsızlık vardı. 17 saat e yakın uyumuştum. Ilk uyandığımda ise daha dinç hissediyorum, kendime fena kızdım ve bundan sonra ilk uyandığımda yataktan çıkıcam dedim artık ortalama 6 saat uyuyorum ve çok daha dinç oluyorum, üşengeçlik de bayağı azaldı. Hala maymun iştahlılık var ama daha uzun sürüyor yaptığım şeyler, geçenlerde koşmaya başladım sabahları 8 haftalık programın 3 haftasını tamamladım ve bıraktım önceden ikinci günden sonra garanti bırakmıştım. Bir de senin gibi film dizi izleyemez olduğum bir dönem vardı o zamanlar anime izlemeye başlamıştım, 20 dklik bölümler sıkmıyor, ve genellikle aksiyon Macera olduğu için de bumalmıyorsun. Ilgini çekecek bir konuda bir şeyler bulmaya bak. Ama hepsinden önce kafanda üşengeçlik olmak istemiyorum değil, olmayacağım de.

@redleft ben 12. Sınıfta hiç ders çalışmıyordum, fazla takmadım. Çalışsaydım çok daha iyi bir yerde olacağım kesindi ama şu anda hiç pişman değilim. Arkadaşlarım harıl harıl ders çalışırken ben ufkumu genişletiyordum, kendime yeni şeyler katıyordum. Pişman olmayacağınızı düşünüyorsanız bazı konularda hiç kasmayın.

 

[Redleft]

@Redleft

Tema güzelde abicim gözünü seveyim bi tekrar yaz o giriş yazısını beynim zonkladı okuycam diye.Alelacele yazmışsın belliki.
Bende anlatırım dertlerimi bi arada üşendim şimdi

2 yıllık sevgilimden ayrıldım hiç iyi değilim gerçekten o yüzden böyle bir alan kurdum

 

[zalim zabuza]

2 yıllık sevgilimden ayrıldım hiç iyi değilim gerçekten o yüzden böyle bir alan kurdum

geçmiş olsun. anlat da okuyalım

acg ve findecano haklısınız. ben de fazla takıntı yapmış olabilirim. akışına bırakmakla bir şeyler yapmaya kasmak arasındaki çizgiyi bulmak gerekiyor sanırım. ne çok akışına bırakıcaz, ne de çok kasıcaz. cevap verenlere teşekkür ederim, parmaklarınıza sağlık

 

[Goker]

"sen ne boş bi kız olup çıktın, git az sosyalleş" demelerinden bıktım.

Sosyalleşmenin "boş olma" konusunda yardım edeceği düşüncesi biraz mantıksız geliyor bana. Bazı konularda bilgilendirilmene yardımcı olabilir fakat her arkadaş çevresi yapamaz bunu.

Sorunun vaktinle mantıklı birşey yapamaman ise, nasıl çözebileceğini bilmiyorum. Tek bildiğim, benim vaktimi dolu dolu geçirmem bunu canı sıkılarak yapmamla olmadı.

Yaklaşık 3-4 yıldır uyanık olduğum her an kitap, haber, makale okuyorum. Müzik veya podcastler dinliyorum. Eğer onlardan hiçbirini canım istemiyorsa da ancak oyun oynuyorum. En çok boş denebilecek vaktim evde yapabilecek birşey bulmadığımda Spelunky oynarken podcast dinlemem oluyor. Spelunky'nin belirli kurallar çerçevesinde hızlı, reflekse dayalı bir oyun olması ile aynı anda bir grup insanın bir konu hakkında konuşması beyin jimnastiği gibi geliyor bana.

Belirli bir ritme girdiğin zaman çıkması zor oluyor. Ortaokuldayken hiç kitap okumazdım. Lisede bir yılda 30-40 kitap okudum, o dönemde kendimi değiştirdim. O dönemden sonra beynim stimüle edilmediği zaman canım sıkılmaya başladı. Boş oturamaz oldum resmen. Şimdi ise yaptıklarımın hepsi belirli bir ritim içinde ve yaptıklarım beni yormuyor. Vaktim boş geçince yoruluyorum, sıkılıyorum.

Tabii benim de takıntım haline geldi bu. Bir anlamda kendimi dış dünyaya kapatıyor, sosyal interaksiyonlardan uzaklaşıyorum. Fakat dediğim gibi, böyle yaşıyor olmam benim canımı sıkmıyor. Belki de benim yaptığım kadar aşırıya çekmemek gerekir bunu. 10 yıl içerisinde mutlu olup olmadığımı yazarım belki tekrar bu konuya.

 

[Redleft]

2 yıllık sevgilimden ayrıldım hiç iyi değilim gerçekten o yüzden böyle bir alan kurdum

geçmiş olsun. anlat da okuyalım

Çok uzun şuan anlattıkça kötü oluyorum başka zaman paylaşırım şuan sizlere faydam dokunsun

 

[zalim zabuza]

Belirli bir ritme girdiğin zaman çıkması zor oluyor. Ortaokuldayken hiç kitap okumazdım. Lisede bir yılda 30-40 kitap okudum, o dönemde kendimi değiştirdim. O dönemden sonra beynim stimüle edilmediği zaman canım sıkılmaya başladı. Boş oturamaz oldum resmen. Şimdi ise yaptıklarımın hepsi belirli bir ritim içinde ve yaptıklarım beni yormuyor. Vaktim boş geçince yoruluyorum, sıkılıyorum.

alışkanlık edinme süreci nasıl oluyor peki? belli ki senin bir birikimin var ama senin de çok boş vakit zaman geçirdiğin dönemler olmuştur. o ritmi nasıl yakaladın? nasıl motive ettin kendini, neler itti senin böyle şeyler yapmanı?

 

[Goker]

Çok çok boş vaktim oldu ve sonunda canımın sıkılması canımı sıkmaya başlamıştı.

Lisede yabancı dil bölümü okudum ve İngilizce dersleri benim için gerçekten sıkıcı geçiyordu, çünkü sınıfa göre çok daha yüksek bir seviyedeydim. Öğretmenlerin hepsi bunun farkındaydı ve derste benim kendimi oyalamamı istiyorlardı. Derste bulunmam gerekiyordu, çünkü devamsızlık limiti var. Fakat dersi dinlemek de sıkıcıydı. Orada bulunma zorunluluğu ve vaktini boş geçirmenin verdiği sıkıntı ile 30-40 kitap okudum bir senede. Derste müzik dinledim, gazete okudum, uyudum, ödev yaptım. Okulda bulunduğum her anı verimli geçirmeye adadım kendimi, çünkü okulda vaktim ne kadar verimli geçerse, eve gittiğimde o kadar çok bilgisayar oyunlarına vakit ayırma şansım olacaktı.

Daha sonra hayat tarzına döndü ve artık doğru düzgün oyun bile oynamıyorum. Spelunky ile podcast dinliyorum şuan. 

 

[Kaira]

Zabuza kitap konusu biraz değişik ya okuduğun kitaptan da haz alman lazim biraz. Yani ben de sirf odev diye araba sevdasini okuyorum bi ayda anca 100 sayfa okuyabildim o da okulun okuma dersinde ama MMetro serisinden o kadar gaz almıştım ki yaz tatilinde 3 gunde 500 sayfa bitirmistim.

Benim sorunuma gelirsek yalnizlik çekiyorum biraz ya yani asosyallik gibi degil hala hafta sonları gezdigim pekcok arkadaşım var ama kendi kafamda birileri yok hic okulda. Kendi kafamda derken ayni görüşler anlaminda degil ayni kültür seviyesi anlamında.  Bir de hic uyuyamiyorum adam akıllı.


Düzenleme: Bir de son zamanlarda hiçbir şey bana zevk vermemeye başladı bildiğin nihilist bi adam olup çıktım.

 

[king of the kırım]

Okul başladıktan bir süre sonra bir kıza çıkma teklif ettim. Ben normalde hiç o işlere gelemeyen insanlardanım ama kızı görünce böyle içime bir şey oluyordu. Herneyse gittim konuştum bu önce bi düşünmeliyim dedi.Benden bi sene küçük.
Sonra arkadaşının facesinden bana mesaj attı. Çok tatlısın ama bu sene derslerime özen gösteriyorum dedi. Sonra bi arkadaşım bununla tanışmış. Beni anlatmış o da arkadaşlık isteği gönderdi.Baya bi konuştuk sonra ne dese beğenirsiniz “ Eski sevgilimi unutamadım. Unutmaya çalıştım ama olmadı. “ Sonra sildim bunu faceden. O beni ekledi kabul etmedim Yemin ettim bir daha aşık olmayacağım diye. Kalbini verince ***leri kalkıyor!!!

 

[35emre]

Sosyal olmak isterim ben de. Ama çevremde hiç kafa dengim yok. Bi türlü sosyal paylaşım sitelerine alışamadım. Yok "karşılıklı beğeni, takipleşelim" "bizden hızlıları mezarda" "af€t phéni sef9ilim" diyen gereksiz insanlar, yok efendim sigaralı içkili profil fotoğrafları, arkadaş listesi, beğeni yarıştırma çabaları. Ulan 12 yaşındaki çocuk "soyadımı vericem kızım sana" diye durum paylaşmış. Gel de kullan şimdi facebook, twitter. Ama durum böyle olunca kız arkadaş edinmek zor oluyo. Hani ilişki durumu, kız arkadaşınla karşılıklı fotoğraf atışmaları, "benim zevgilim var yô yé" falan, çok aptalca şeyler. Sırf bu yüzden, herhangi bi sosyal paylaşım sitesinde hesabım olmadığı için hoşlandığım kıza açılamıyorum. Çok saçma bir durum, farkındayım. Nerdeyse 2 ay oldu lan. Kız da bıktı ben de bıktım.

 

[king of the kırım]

Ozaman buraya damar sözlerde paylaşalım. yeni konu açmamada gerek kalmaz 

 

[35emre]

Ozaman buraya damar sözlerde paylaşalım. yeni konu açmamada gerek kalmaz 

Facebook ve Twitter'dan kaçma sebebim bu zaten

 

[Goker]

Facebook da, Twitter da kendi çevreni yansıtıyor tamamen. Hoşlanmadığın tür kişileri görmemek gayet kolay aslında o sistemlerde.

 

[finde]

Ozaman buraya damar sözlerde paylaşalım. yeni konu açmamada gerek kalmaz 

Oldu, bir de yetmişlik rakı deviririz. Kız meseleleri ilişki konusunda konuşuluyordu zaten onları burda konuşmayı pek gerekli görmüyorum.

Onun dışında konuşulan sorunların hepsinden bir parça kendimde bulduğumu fark ettim, daha doğrusu geçmişte başımdan geçtiğini.

@Kayra lise 3 felsefe derslerinin yan etkileri onlar, geçiyor bir süre sonra, iyi bir arkadaş Grubu kafanı dağıtmana oldukça yardım eder. Farklı şeyler de denemeye bak.

@35emre aynı samimiyetsizlik beni de oldukça itiyor, o yüzden facebook'ta yılda 1-2 durum paylaşımı, twitter'da 20-30 twit atıyorum. Ama o adamlar daha "face" diye bi şey varmış kanka duydun mu diye öğrenirlerken ben çoktan kullanıyordum o yüzden kullanmayı bırakmak biraz meydanı bunlara bırakmak gibi geliyor. O yüzden ne zaman saçma bir şeyler görsem kahkahayı basıp saçma insanı arkadaş listesinden çıkar yapıyorum.

Uyarı: Siz iletinizi yazarken yeni bir ileti daha gönderildi. Gönderilen iletiyi incelemeniz önerilir.