şu anki durumum her şeyin anlamsız olması üzerine daha çok
Sorguluyorsun sadece. Ve sorgulamak beynin yapmayı sevdiği en güzel şey. Hatta şunu da bir düşün, yaptığın her eylemden kafanın içindeki şey sorumlu. Hatta kafanın içindeki şey derken bile kendini kast ediyorsun aslında. Kendine bir karakter oluşturup, kendinden bahsederken kendine O demesi aslında tanrısal bir özellik atfetmesi demek değil midir kendine. Burası dini tartışmaya kayacağı için kesiyorum.
Sorguluyorsun sadece hatta öyle bir soru soruyorsun ki en azından 2020 yıl kadar önce de bu soruyu soruyorlardı. Neden varız? Ne için yaşıyoruz? Eğer öleceksek yaşamın anlamı nedir? Sonsuza dek yaşamak için ne yapmalıyız (simyacılık ardından kimyacılığın gelişimi, modern dünyaya giriş bu sorular sayesinde var oldu)?
Bunu soruyorsun çünkü kendinden (beyin) emin olmayan bir varlıksın daha doğrusu varlığını ispatlamaya çalışan bir varlıksın ve kendine kendin dışında bir checkpoint yaratmak istiyorsun. Böylece çok sıkıştığında bu checkpointe döneceksin ve her şey tekrar güzel olacak. Pek çok insan (dünyanın %93'ü idi bir aralar) Tanrı'yı referans / checkpoint olarak alır. Çok sıkıştıklarında kaçış noktası olarak kullanırlar (zaten benim için dinlerin var olma sebebi budur). Bu senin sorunun dini cevabıdır. Sonucu yoktur çünkü bunu asla bilemeyeceğiz gibi duruyor. Bizler, kendimizin tanrısıyız, bizden daha üstün olanı referans olarak alırız çünkü bizim bir şeyler yaratma lüksümüz yoktur, e eğer tanrı değilsek neden varız?
Bilimsel açıdan ise doğanın getirisidir. Senden kalanlar doğaya dönecek çünkü, yeni ağaçların, hayvanların yapıtaşı olacaksın (tabi bazı inanç biçimleri bunun anasını belliyor ama olsun, yakmak gibi ya da spesifik yerlere gömüp o bölgeyi doğaya kapatmak gibi...).
Felsefi açıdan ise bunu sen belirleyeceksin. Çünkü bu sorunun spesifik bir cevabı olamaz. Mesela ben neden varımı sormak yerine, neden var olmalıyım sorunu sormaya başladım artık. Böylesine cevap vermek daha kolay ve daha motive edici. Üstelik zaten en ideal koşullarda 250 sene olabilecek ömrümüzü doğa ve türdeşlerimiz için yararlı olmayarak geçireceksek var olmalı mıyız? diye de soruyorum.
Bu durumda o ödülü kazanmanın anlamı ne?
Mutlu olmak. Neden mutlu olmalıyız? Kendinin (beyninin) sağlığı için. O sağlam ve üretken oldukça sen (yine beyin aslında, beyin kendine yine o dedi) yine var olacaksın ama daha güçlü olarak.
Şimdi üzerinden çok sayfa geçtiği için spesifik sorunu tekrar alabilirsem çok mutlu olacağım.
(Bu kadar bilgiyi nerden biliyorsun ya da götün ne kadar büyük böyle iyi sallıyorsun demek istersen de haklısın, ancak eğitimimin bir parçası ve hobi olarak psikoloji, felsefe ve anatomi hayatımın içerisinde bolca var, üstüne ruh sağlığım da tanısı konulmuş biçimde bozuk yani deneyimim de var
)