Hietala
Grandmaster Knight
Dag beste kijkers en/of medespelers,
Om wat verwarring te vermijden met factions heb ik een klein databankje gestart met daarin bijna alle basisinformatie voor alle factions. Met jullie hulp en jullie beschrijvingen van jullie factions kan ik natuurlijk een beter beeld geven van jouw faction, dus bijkomende info is zeker welkom. Als er vragen zijn of bijkomende stukjes info, mag je die via PM sturen.
MorningRain
UPDATE:
Augustus 24: - Politieke status: relaties gewijzigd bij Vinnengael
- Spinneweg uitgeschakeld en aan de hand daarvan vrij informatie toegevoegd.
September 7: -Khans eindelijk toegevoegd
-Enkele Pentosi dingen veranderd die nogal lame waren
September 9: - Economische info van Vinnengael gewijzigd
De verhalen, legendes over het ontstaan
(Nog maar aangevuld met jullie basisinformatie)
De Pentosi
Hoofdstad: Pentos
Pentos is een lagunestad, gebouwd door de Pentosi omdat het volk te groot werd om rond te trekken. De Pentosi zijn bedreven vissers en zeilers, en zochten vaak hun heil tot de zeeën. Nu, met hun trotse nieuwe vesting, hebben zij hun ogen gericht op de zee, en verder...
De legenden:
Over het ontstaan van Pentos is er ook een legende...
Het vertelt het verhaal van Stanaïs. Zij was afkomstig van een zuiderse stam, niet ver van waar nu Vinnengael ligt. Zij was de jongste dochter van koning Ganides. Toen hij stierf maakten zijn zoons en oudere dochters aanspraak op delen van het rijk, en Stanaïs kreeg niks. De oudere broers en zussen besloten haar te doden, maar door toedoen van enkele vriendinnen die het complot afgeluisterd hadden, wist ze die nacht nog te vluchten samen met trouwe volgsters. Die volgsters kwamen uit de Amazonestammen uit de omgeving. Zij werden zelf al decennia lang getiranniseerd door het grotere volk, en zochten een leid(st)er die hun naar een beter oord kon brengen. Hun reis verliep niet zonder moeite: Continu werden ze lastiggevallen door schermutselingen met premiejagers en huurlingen. Uiteindelijk, na een jaar, bereikten ze de kust, waar ze drie boten met zeilen bouwden. De nieuwe koning, koning Tersis, liet zijn vloot de rivier afvaren en achter Stanaïs haar schepen jagen. Twee schepen werden gezonken, en de bemanning ervan werd gedood. De derde en laatste boot, die van Stanaïs werd ook tot zinken gebracht. Stanaïs en twee amazones wisten zich nog net aan een stuk hout te klampen en het te redden naar de kust, vlakbij Pentos nu. Ze trokken dagen door het land, zonder iets te vinden, tot dat, op de derde dag, ze alledrie het nomadenleger van de leider Ionos. Ionos daagde Stanaïs uit, als zij met haar drie Amazones kon winnen tegen zijn drie kampioenen, dan werd zij zijn vrouw en werd zij de baas over alles wat hij zelf bezat. Want hij was zeker, dat zeker geen enkele vrouw kon winnen van zijn drie kampioenen. Als ze verloor, zou ze onmiddelijk gevierendeeld worden als ze nog leefde.
Het gevecht begon, en al duidelijk bleek dat de twee Amazones van Stanaïs niet opgewassen waren tegen de kampioenen: zij stierven alletwee al na enkele minuten. Ze stond dus nog alleen tegenover drie meestervechters... Zelf was ze een goede vechter, maar niet opgewassen tegen hun alledrie tegelijk. Ze liep weg, en lokte hun een voor een in de val, waardoor ze het gevecht in haar eentje won. Die avond werd met veel gelach en honingwijn gevierd, en Stanaïs en Ionos bleven zeven dagen en zeven nachten in hun tent zonder naar buiten te komen. Wat zij daar allemaal gedaan hebben, hebben ze zelf ook meegenomen in het graf... Het enige dat we echt weten, is dat ze negen maanden later een sterke zoon baarde, Penthileos. Hij trok jaren mee ten strijde, tot hij volledig op zijn eigen benen kon staan en vertrok op z'n eentje. Hij werd leider van een volksstam door de leider ervan te slim af te zijn: Hij liet hem in het ravijn in de val lopen en daar een lawine ontketenen waardoor die leider stierf en hij zelf de leider kon worden. Zeven jaar na te zijn vertrokken bij zijn moeder, kwam zijn stam in gevecht met een andere stam. Tijdens de grote veldslag, vocht hij hevig tegen een vijandelijke vrouwelijke soldaat. Hij kon niet zien wie het was want de strijdster droeg een strijdmasker. Toen hij de soldate doodde, en het masker aftrok, zag hij dat het zijn eigen moeder was die hij had gedood. Meteen stopte het gevecht, en iedereen keek toe hoe de jonge held de dood van zijn moeder betreurde. De lagune waarin het gevecht had plaatsgevonden, waar werd een groot dorp opgericht dat later zou uitgroeien tot Pentos...
Vlag:
Yér, niet echt een stad maar meer een geimproviseerd dorpje gemaakt uit verschillende stammen die bijeenkwamen. Ze zijn erg dicht bevriend met de Vinnengealiers, vooral voor hun handel in verschillende waren.
Oorlog:
Yér was altijd een dorp van oorlog vanwege hun erg goede kwaliteiten in het vechten. Ze zijn op alle gebieden wel even goed, maar dit word zwaar verminderd door hun kwaliteiten als handelaren en diplomaten.
Diplomatie en handel
Yér is geen stad van diplomatie noch handel ( alleen met vinnengeal ) en staat vrij los van de rest van de wereld. Alle hulp die ze nodig hebben halen ze door roven of handel met vinnengeal.
In Kerkebeek wonen er vele gelukkige mensjes die blij zijn dat ze op het eiland Duinburg wonen.
Peis en vree onder de Duinburgers.
Milis, van de Miliden. Milis werd zo'n tweehondervijftig jaar geleden gesticht door een groep jagers die niet terug kon keren naar het dorp waaruit ze vertrokken waren. Zij hebben na hun vlucht jaren gezocht naar een echt goede plek totdat ze uiteindelijk daar kwamen waar nu Milis ligt; de bossen, vruchtbare graslanden en het water om hen heen is al die tijd al ruim voldoende geweest voor de Miliden om van te leven maar iets ten westen van de bossen leven zeer smakelijke moerasvogels waar menig Milide graag van eet. Hierdoor kan Milis bogen op zeer goede jagers die met hun bogen redelijk kleine vogels met redelijk succes uit de lucht kunnen schieten. Omdat de Miliden al tijden weinig last gehad hebben van oorlogen hebben ze niet veel recente ervaring in de strijd, maar iedereen weet hoe hij snel aan redelijk goed voedsel komen kan.
De Hermes.
De Hermes zijn de inheemse bewoners van Faeren. Ze worden vaak barbaren genoemd door hun levensstijl maar zijn eigenlijk een redelijk geavanceerd volk. Ze proberen oorlog en diplomatie te balanceren, hun keuzes liggen meestal bij wat het beste is voor hun eigen volk in de toekomst .
Gespecialiseerd in boogschieten en sinds ze redelijk hoog wonen hebben ze meestal een voordeel met verdedigen. Behalve de boogschutter maken ze ook gebruik van lichte infanterie die daggers met zich meenemen. Door de bossen maken ze niet vaak gebruik van calvarie. Ze gebruiken meestal aanval-terugtrekken tactieken.
De Hermes maken de ouderwetse gebruik van jagen,vissen en plukken om aan hun voedsel te komen, sinds kort hebben ze ook geleerd dat je voedsel kan planten maar door de bossen die hun jarenlang beschermen maken ze daar niet echt gebruik van. Ze hebben ook geleerd hoe je ijzere wapens kan maken, maar door het tekort aan ijzer smeden ze alleen speren, daggers of pijlen, als bescherming dragen ze leer of mail. Ze kiezen hun leiders door testen, elke man kan mee doen en wanneer hij te oud wordt mag hij getest worden voor Chieftain. Deze mannen maken de beslissingen in het drop.
Het wapenschild.
Het stadje Felphrok is lang geleden ontstaan aan de binnenzee Phroock en aan de delta van de rivier Felv deze rivier is volgens de mythes van het gebied genoemd naar degene die als allereerste in zijn kano het gebied binnenpeddelde en de stad stichtte. Algemeen geaccepteerd is dat Felv de nu gelijknamige rivier afkwam, maar er zijn dissidenten die beweren dat hij vanaf Phroock kwam. Aangezien dit het grootste twistpunt in de religie is, is het relatief rustig.
De inwoners van Felphrok leven voornamelijk van vis en kwamen er ook al snel achter dat vis lang bewaard kan worden met wat zout. De Felphrokianen houden van vissen, zwemmen en varen en gaan graag de rivier af (of de zee op) om wat te verkennen en rond te kijken. Felphrok is een kleine stadstaat, en het wordt aangevoerd door het koninklijke huis van Felv. De monarchen zijn de enige adel in het stadje en hun eigen adeldom interesseert hen niet zo veel. De koninklijke familie is bescheiden en gewoontjes en kijkt niet neer op andere burgers. Het komt vaak voor dat stedelingen met iemand van de familie kunnen trouwen. Al deze eigenschappen maken dat de koninklijke familie zeer geliefd is.
De stad is goed te verdedigen dankzij het feit dat de rivier de Felv maar op een klein aantal plaatsen doorwaadbaar en makkelijk te overzien is. Het gebied waar het stadje nu staat is niet al te groot en de helft ervan is moeras, dus de Felphrokianen breiden hun stad uit de binnenzee in, met ingenieuze huizen op poten terwijl ze ook aan het werk zijn om het moeras droog te leggen. Ze hebben een brede houten brug over de westelijke tak van de rivier de Felv gebouwd, wat de stedelingen toegang geeft aan de graslanden, waar vee gehouden wordt. Hout wordt gekapt aan de westelijke oever van de Phroock-zee en wordt per boot naar de stad gebracht.
De Felphrokianen zijn grote liefhebbers van de werpspeer en de harpoen, deels om op grotere, agressievere land- en zeedieren te jagen en deels voor de sport en het amusement.
Om wat verwarring te vermijden met factions heb ik een klein databankje gestart met daarin bijna alle basisinformatie voor alle factions. Met jullie hulp en jullie beschrijvingen van jullie factions kan ik natuurlijk een beter beeld geven van jouw faction, dus bijkomende info is zeker welkom. Als er vragen zijn of bijkomende stukjes info, mag je die via PM sturen.
MorningRain
UPDATE:
Augustus 24: - Politieke status: relaties gewijzigd bij Vinnengael
- Spinneweg uitgeschakeld en aan de hand daarvan vrij informatie toegevoegd.
September 7: -Khans eindelijk toegevoegd
-Enkele Pentosi dingen veranderd die nogal lame waren
September 9: - Economische info van Vinnengael gewijzigd
De verhalen, legendes over het ontstaan
(Nog maar aangevuld met jullie basisinformatie)
De Pentosi
Hoofdstad: Pentos
Pentos is een lagunestad, gebouwd door de Pentosi omdat het volk te groot werd om rond te trekken. De Pentosi zijn bedreven vissers en zeilers, en zochten vaak hun heil tot de zeeën. Nu, met hun trotse nieuwe vesting, hebben zij hun ogen gericht op de zee, en verder...
De legenden:
Over het ontstaan van Pentos is er ook een legende...
Het vertelt het verhaal van Stanaïs. Zij was afkomstig van een zuiderse stam, niet ver van waar nu Vinnengael ligt. Zij was de jongste dochter van koning Ganides. Toen hij stierf maakten zijn zoons en oudere dochters aanspraak op delen van het rijk, en Stanaïs kreeg niks. De oudere broers en zussen besloten haar te doden, maar door toedoen van enkele vriendinnen die het complot afgeluisterd hadden, wist ze die nacht nog te vluchten samen met trouwe volgsters. Die volgsters kwamen uit de Amazonestammen uit de omgeving. Zij werden zelf al decennia lang getiranniseerd door het grotere volk, en zochten een leid(st)er die hun naar een beter oord kon brengen. Hun reis verliep niet zonder moeite: Continu werden ze lastiggevallen door schermutselingen met premiejagers en huurlingen. Uiteindelijk, na een jaar, bereikten ze de kust, waar ze drie boten met zeilen bouwden. De nieuwe koning, koning Tersis, liet zijn vloot de rivier afvaren en achter Stanaïs haar schepen jagen. Twee schepen werden gezonken, en de bemanning ervan werd gedood. De derde en laatste boot, die van Stanaïs werd ook tot zinken gebracht. Stanaïs en twee amazones wisten zich nog net aan een stuk hout te klampen en het te redden naar de kust, vlakbij Pentos nu. Ze trokken dagen door het land, zonder iets te vinden, tot dat, op de derde dag, ze alledrie het nomadenleger van de leider Ionos. Ionos daagde Stanaïs uit, als zij met haar drie Amazones kon winnen tegen zijn drie kampioenen, dan werd zij zijn vrouw en werd zij de baas over alles wat hij zelf bezat. Want hij was zeker, dat zeker geen enkele vrouw kon winnen van zijn drie kampioenen. Als ze verloor, zou ze onmiddelijk gevierendeeld worden als ze nog leefde.
Het gevecht begon, en al duidelijk bleek dat de twee Amazones van Stanaïs niet opgewassen waren tegen de kampioenen: zij stierven alletwee al na enkele minuten. Ze stond dus nog alleen tegenover drie meestervechters... Zelf was ze een goede vechter, maar niet opgewassen tegen hun alledrie tegelijk. Ze liep weg, en lokte hun een voor een in de val, waardoor ze het gevecht in haar eentje won. Die avond werd met veel gelach en honingwijn gevierd, en Stanaïs en Ionos bleven zeven dagen en zeven nachten in hun tent zonder naar buiten te komen. Wat zij daar allemaal gedaan hebben, hebben ze zelf ook meegenomen in het graf... Het enige dat we echt weten, is dat ze negen maanden later een sterke zoon baarde, Penthileos. Hij trok jaren mee ten strijde, tot hij volledig op zijn eigen benen kon staan en vertrok op z'n eentje. Hij werd leider van een volksstam door de leider ervan te slim af te zijn: Hij liet hem in het ravijn in de val lopen en daar een lawine ontketenen waardoor die leider stierf en hij zelf de leider kon worden. Zeven jaar na te zijn vertrokken bij zijn moeder, kwam zijn stam in gevecht met een andere stam. Tijdens de grote veldslag, vocht hij hevig tegen een vijandelijke vrouwelijke soldaat. Hij kon niet zien wie het was want de strijdster droeg een strijdmasker. Toen hij de soldate doodde, en het masker aftrok, zag hij dat het zijn eigen moeder was die hij had gedood. Meteen stopte het gevecht, en iedereen keek toe hoe de jonge held de dood van zijn moeder betreurde. De lagune waarin het gevecht had plaatsgevonden, waar werd een groot dorp opgericht dat later zou uitgroeien tot Pentos...
Vlag:
Kaart:
de zwarte stip stelt Vinnengeal voor:
Geschiendenis van Vinnengeal ;
De geschiendenis van Vinnengeal bestaat uit bloederige en moeilijke tijden, vaak door oorlogen door de clans rond het gebied waar later de stadstaat zou komen.
Militaire geschiendenis :
Door vele oorlogen van Vinnengealiers tegen Vinnengealiers zijn ze een gehard volk geworden en blinken ze uit in trainen, Vinnengealse veteranen vrezen de trainingen nog meer dan de slagvelden, de legers en krijgers van Vinnengeal zijn robuste strijders en zullen niet opgeven, er zijn vele keren geweest waarin ze doorvochten tot de laatste man en zelfs wanneer de generaal of de leider van de leger sterft in de slag zullen ze nog verbitter door vechten.
Dat komt namelijk door de sociale geschiendenis.
Hun stratagie en tactiek is erg uitgebreid, ze kunnen met hun langbogen aardig ver schieten terwijl hun strijders te voet, met sterke en bewerkte stalen malienkolders en bewapent met sterke grote schilden en speren waarmee ze een muur van speren en schilden vormen langzaam naar de vijandelijke linies macheren, daarachter macheren krijgers met ongeveer dezelfde uitrusting maar dan zonder de lange speren om als er een gat onstaat de gat te vullen of om de flanken van de linies met speren te beschermen.
Ook hun ruiterij is erg bedreven, de vlaktes rond de staat waar lang sommige clans van Vinnengealiers hebben geleefd en dus paarden onmisbaar vonden, en staan ook aardig hun mannetje in de hitte van de strijd.
Het enige nadeel is ondanks deze grote voordelen is de groote van de Vinnengealse leger, hun aantallen zijn niet zo indrukwekkend en dat zorgt er vaak voor dat ze meer een defensieve positie nemen om de stad en de staat te beschermen.
Sociale geschiendenis :
Ondanks alle rivaliteit die eens tussen de clans van Vinnengeal er waren, is er nu een hechte band sinds de eerste koning alle clans onder zijn banier bracht en de staat en de stad en een zijn staat centraal in de staat.
De Vinnengealiers zijn een trots en een koppig volk, ze geven meestal ook een gevat en scherp antwoord waarop ze hun vijanden vaak met een mond vol tanden laten staan.
Ook al hebben ze een koning, ze hebben ook een stadsraad waarin alle vrije mensen van de staat hun stem kunnen gebruiken, en ieder zijn stem is gelijk , zowel koning als koerierjongen...
Ze hebben echter een nadeel van die hechte familieband, ze willen niet ver van hun familie verwijderd zijn tenzij geleid door een leider die ze respecteren en grote daden heeft begaan.
Ook met bondgenoten, ze zullen die alleen accepteren wanneer die hen waardig blijken te zijn, of het nou in gedrag of in een slagveld bewezen is, ook dan zullen ze hun bondgenoten vaak ''kameraden'' noemen en zullen ze alleen door een verdachte daad hun bondgenoten verraden, mochten ze het nodig vinden.
Religie :
De Vinnengealiers hebben ongeveer dezelfde goden als de Noorse, alleen het verschil is dat ze weinig bidden aan de goden, vooral als je iets onbelangrijks vraagt..vragen om iets kan worden gezien als een teken van zwakte en de goden willig het dan alleen in met rampen en tegenslagen, de Vinnengealiers zullen alleen offeren en bidden voor de goden wanneer ze het zwaar nodig hebben.
Ook heeft de invloed van de religie een grip op de militaire , tijdens sommige festivalen zoals bv. de festival van de maan wordt er niet door de Vinnengealiers oorlog gevoerd, ze zullen zich nog altijd verbeten verdedigen maar echt offensief reageren die periode zullen ze niet doen.
Banier van de staten van Vinnengeal :
de zwarte stip stelt Vinnengeal voor:
Geschiendenis van Vinnengeal ;
De geschiendenis van Vinnengeal bestaat uit bloederige en moeilijke tijden, vaak door oorlogen door de clans rond het gebied waar later de stadstaat zou komen.
Militaire geschiendenis :
Door vele oorlogen van Vinnengealiers tegen Vinnengealiers zijn ze een gehard volk geworden en blinken ze uit in trainen, Vinnengealse veteranen vrezen de trainingen nog meer dan de slagvelden, de legers en krijgers van Vinnengeal zijn robuste strijders en zullen niet opgeven, er zijn vele keren geweest waarin ze doorvochten tot de laatste man en zelfs wanneer de generaal of de leider van de leger sterft in de slag zullen ze nog verbitter door vechten.
Dat komt namelijk door de sociale geschiendenis.
Hun stratagie en tactiek is erg uitgebreid, ze kunnen met hun langbogen aardig ver schieten terwijl hun strijders te voet, met sterke en bewerkte stalen malienkolders en bewapent met sterke grote schilden en speren waarmee ze een muur van speren en schilden vormen langzaam naar de vijandelijke linies macheren, daarachter macheren krijgers met ongeveer dezelfde uitrusting maar dan zonder de lange speren om als er een gat onstaat de gat te vullen of om de flanken van de linies met speren te beschermen.
Ook hun ruiterij is erg bedreven, de vlaktes rond de staat waar lang sommige clans van Vinnengealiers hebben geleefd en dus paarden onmisbaar vonden, en staan ook aardig hun mannetje in de hitte van de strijd.
Het enige nadeel is ondanks deze grote voordelen is de groote van de Vinnengealse leger, hun aantallen zijn niet zo indrukwekkend en dat zorgt er vaak voor dat ze meer een defensieve positie nemen om de stad en de staat te beschermen.
Sociale geschiendenis :
Ondanks alle rivaliteit die eens tussen de clans van Vinnengeal er waren, is er nu een hechte band sinds de eerste koning alle clans onder zijn banier bracht en de staat en de stad en een zijn staat centraal in de staat.
De Vinnengealiers zijn een trots en een koppig volk, ze geven meestal ook een gevat en scherp antwoord waarop ze hun vijanden vaak met een mond vol tanden laten staan.
Ook al hebben ze een koning, ze hebben ook een stadsraad waarin alle vrije mensen van de staat hun stem kunnen gebruiken, en ieder zijn stem is gelijk , zowel koning als koerierjongen...
Ze hebben echter een nadeel van die hechte familieband, ze willen niet ver van hun familie verwijderd zijn tenzij geleid door een leider die ze respecteren en grote daden heeft begaan.
Ook met bondgenoten, ze zullen die alleen accepteren wanneer die hen waardig blijken te zijn, of het nou in gedrag of in een slagveld bewezen is, ook dan zullen ze hun bondgenoten vaak ''kameraden'' noemen en zullen ze alleen door een verdachte daad hun bondgenoten verraden, mochten ze het nodig vinden.
Religie :
De Vinnengealiers hebben ongeveer dezelfde goden als de Noorse, alleen het verschil is dat ze weinig bidden aan de goden, vooral als je iets onbelangrijks vraagt..vragen om iets kan worden gezien als een teken van zwakte en de goden willig het dan alleen in met rampen en tegenslagen, de Vinnengealiers zullen alleen offeren en bidden voor de goden wanneer ze het zwaar nodig hebben.
Ook heeft de invloed van de religie een grip op de militaire , tijdens sommige festivalen zoals bv. de festival van de maan wordt er niet door de Vinnengealiers oorlog gevoerd, ze zullen zich nog altijd verbeten verdedigen maar echt offensief reageren die periode zullen ze niet doen.
Banier van de staten van Vinnengeal :
Yér, niet echt een stad maar meer een geimproviseerd dorpje gemaakt uit verschillende stammen die bijeenkwamen. Ze zijn erg dicht bevriend met de Vinnengealiers, vooral voor hun handel in verschillende waren.
Oorlog:
Yér was altijd een dorp van oorlog vanwege hun erg goede kwaliteiten in het vechten. Ze zijn op alle gebieden wel even goed, maar dit word zwaar verminderd door hun kwaliteiten als handelaren en diplomaten.
Diplomatie en handel
Yér is geen stad van diplomatie noch handel ( alleen met vinnengeal ) en staat vrij los van de rest van de wereld. Alle hulp die ze nodig hebben halen ze door roven of handel met vinnengeal.
In Kerkebeek wonen er vele gelukkige mensjes die blij zijn dat ze op het eiland Duinburg wonen.
Peis en vree onder de Duinburgers.
Milis, van de Miliden. Milis werd zo'n tweehondervijftig jaar geleden gesticht door een groep jagers die niet terug kon keren naar het dorp waaruit ze vertrokken waren. Zij hebben na hun vlucht jaren gezocht naar een echt goede plek totdat ze uiteindelijk daar kwamen waar nu Milis ligt; de bossen, vruchtbare graslanden en het water om hen heen is al die tijd al ruim voldoende geweest voor de Miliden om van te leven maar iets ten westen van de bossen leven zeer smakelijke moerasvogels waar menig Milide graag van eet. Hierdoor kan Milis bogen op zeer goede jagers die met hun bogen redelijk kleine vogels met redelijk succes uit de lucht kunnen schieten. Omdat de Miliden al tijden weinig last gehad hebben van oorlogen hebben ze niet veel recente ervaring in de strijd, maar iedereen weet hoe hij snel aan redelijk goed voedsel komen kan.
De Hermes.
De Hermes zijn de inheemse bewoners van Faeren. Ze worden vaak barbaren genoemd door hun levensstijl maar zijn eigenlijk een redelijk geavanceerd volk. Ze proberen oorlog en diplomatie te balanceren, hun keuzes liggen meestal bij wat het beste is voor hun eigen volk in de toekomst .
Gespecialiseerd in boogschieten en sinds ze redelijk hoog wonen hebben ze meestal een voordeel met verdedigen. Behalve de boogschutter maken ze ook gebruik van lichte infanterie die daggers met zich meenemen. Door de bossen maken ze niet vaak gebruik van calvarie. Ze gebruiken meestal aanval-terugtrekken tactieken.
De Hermes maken de ouderwetse gebruik van jagen,vissen en plukken om aan hun voedsel te komen, sinds kort hebben ze ook geleerd dat je voedsel kan planten maar door de bossen die hun jarenlang beschermen maken ze daar niet echt gebruik van. Ze hebben ook geleerd hoe je ijzere wapens kan maken, maar door het tekort aan ijzer smeden ze alleen speren, daggers of pijlen, als bescherming dragen ze leer of mail. Ze kiezen hun leiders door testen, elke man kan mee doen en wanneer hij te oud wordt mag hij getest worden voor Chieftain. Deze mannen maken de beslissingen in het drop.
Het wapenschild.
Het stadje Felphrok is lang geleden ontstaan aan de binnenzee Phroock en aan de delta van de rivier Felv deze rivier is volgens de mythes van het gebied genoemd naar degene die als allereerste in zijn kano het gebied binnenpeddelde en de stad stichtte. Algemeen geaccepteerd is dat Felv de nu gelijknamige rivier afkwam, maar er zijn dissidenten die beweren dat hij vanaf Phroock kwam. Aangezien dit het grootste twistpunt in de religie is, is het relatief rustig.
De inwoners van Felphrok leven voornamelijk van vis en kwamen er ook al snel achter dat vis lang bewaard kan worden met wat zout. De Felphrokianen houden van vissen, zwemmen en varen en gaan graag de rivier af (of de zee op) om wat te verkennen en rond te kijken. Felphrok is een kleine stadstaat, en het wordt aangevoerd door het koninklijke huis van Felv. De monarchen zijn de enige adel in het stadje en hun eigen adeldom interesseert hen niet zo veel. De koninklijke familie is bescheiden en gewoontjes en kijkt niet neer op andere burgers. Het komt vaak voor dat stedelingen met iemand van de familie kunnen trouwen. Al deze eigenschappen maken dat de koninklijke familie zeer geliefd is.
De stad is goed te verdedigen dankzij het feit dat de rivier de Felv maar op een klein aantal plaatsen doorwaadbaar en makkelijk te overzien is. Het gebied waar het stadje nu staat is niet al te groot en de helft ervan is moeras, dus de Felphrokianen breiden hun stad uit de binnenzee in, met ingenieuze huizen op poten terwijl ze ook aan het werk zijn om het moeras droog te leggen. Ze hebben een brede houten brug over de westelijke tak van de rivier de Felv gebouwd, wat de stedelingen toegang geeft aan de graslanden, waar vee gehouden wordt. Hout wordt gekapt aan de westelijke oever van de Phroock-zee en wordt per boot naar de stad gebracht.
De Felphrokianen zijn grote liefhebbers van de werpspeer en de harpoen, deels om op grotere, agressievere land- en zeedieren te jagen en deels voor de sport en het amusement.
De heersers van Spinneweg hebben gefaald. Niemand precies weet hoe de levenskaars van deze beschaving uitdoofde, behalve de overlevenden die zich terug hebben getrokken in de bossen en de bergen. Hun nalatenschap ligt voorgoed onder aarde bedolven, en heeft hen een paar regeltjes in de geschiedenisboeken opgeleverd. Binnen de volgende generaties, zal deze beschaving slechts weerklinken als een verre herinnering.
Niemand weet waar deze vreemdelingen vandaan komen en wat precies hun bedoelingen zijn... Faern volgt hun acties erg nauw...
Niemand weet waar deze vreemdelingen vandaan komen en wat precies hun bedoelingen zijn... Faern volgt hun acties erg nauw...
