Modern insan problemi... Modern problemler modern çözümler gerektirir. Psikolojik destek almaya devam. Burayı günlük gibi kullanabilirsin eğer birine anlatma ihtiyacı hissedersen özel olarak ta yazabilirsin bana. Eğitimim içinde işime gelir açıkçasıYoda said:Yaklaşık 3 yıldır kendimi hiçbir zaman tam anlamıyla iyi hissetmedim ruhsal olarak.Haziran gibi üniversitem tatile girdiğinde ailem yanına döndüğümde her şeyi anlatmıştım onlara.Okulda başarısız olduğumu,başarısızlıklarımı vb. Pek başarılı biri olmamıştım genel olarak hayatta ama geçtiğim 3 yıla baktığımda genel olarak tam bir distopya.Aileme intihar etmeyi düşündüğümü de söyledim.İntihar etmememin tek sebebi inançlarımda bunun çok büyük bir cezası olması. Aslında mantelitem ödül ve cezalardan bağımsız insanın içinden nasıl geliyorsa, ya da nasıl olması gerekiyorsa o şekilde davranması gerekiyor şeklindeydi ama burada fikirlerim ve davranışlarım tutarsızlık sergiliyor. 5 seans psikolojik yardım aldım ve en azından bazı şeyleri çözdüğümü düşünüyordum. Ailem herhangi bir konuda bana kızmadı aksine olabildiğince yapıcı oldular.Konuştuk,tartıştık ve bir dönem daha en azından denemeye karar verdik.Sorunlar devam ederse başka seçeneklerimin de olduğunu söylediler. Açıkçası sorunlarım tam olarak ne bilmiyorum, sorunlarımı bilsem çözüm üretmek için bir şeyler yapabilirdim sanırım. Kendimi mutsuz hissetmem işte beni kimse sevmiyor ya tarzında bir şey değil, sevgililerim oldu, arkadaşlıklarım oldu ama benim için hiçbir zaman olmadı gibi, kendimi iyi hissetmedim. Sahip olmadığım ve olursa evet mutlu olurum dediğim tarzda şeyler oldu ama ben yine mutlu olmadım. Yaşam şartlarım kötü değil, bir rahatsızlığım ya da engelim yok. Kafam çalışmıyor değil az çok düşünebilen, sorgulayabilen biriyim ama hayata adapte olamıyorum gibi hissediyorum. Herşey bir yerlere giderken, bir hareket halindeyken ben hiçbir şeye tutunamıyorum, yerimden kıpırdayamıyorum gibi geliyor. Herşeye yeniden başlasam ya da okulumu, hayatımı vb değiştirsem ki ailem elinden geldiğince yardımcı olur ben yine bir şeylerin değişmeyeceğine inanıyorum. Bu olumsuz hava o kadar baskınki bir şey için çabalamak yerine olmayacağına emin bir şekilde durup izliyorum. Ne yapacağım bilmiyorum, yaşamak acı veriyor gibi. Cehenneme 1-2 basamak kaldı ve ben uzun zamandır aşağı doğru hızla ilerliyorum...
bu ya**a yemiş aga internet forumuna yazacağına ver parasını git psikologa a*.bu arada ne yazdın okumadım ama olm yapma yazıktır kendine az saygın olsun amw.Yoda said:Yaklaşık 3 yıldır kendimi hiçbir zaman tam anlamıyla iyi hissetmedim ruhsal olarak.Haziran gibi üniversitem tatile girdiğinde ailem yanına döndüğümde her şeyi anlatmıştım onlara.Okulda başarısız olduğumu,başarısızlıklarımı vb. Pek başarılı biri olmamıştım genel olarak hayatta ama geçtiğim 3 yıla baktığımda genel olarak tam bir distopya.Aileme intihar etmeyi düşündüğümü de söyledim.İntihar etmememin tek sebebi inançlarımda bunun çok büyük bir cezası olması. Aslında mantelitem ödül ve cezalardan bağımsız insanın içinden nasıl geliyorsa, ya da nasıl olması gerekiyorsa o şekilde davranması gerekiyor şeklindeydi ama burada fikirlerim ve davranışlarım tutarsızlık sergiliyor. 5 seans psikolojik yardım aldım ve en azından bazı şeyleri çözdüğümü düşünüyordum. Ailem herhangi bir konuda bana kızmadı aksine olabildiğince yapıcı oldular.Konuştuk,tartıştık ve bir dönem daha en azından denemeye karar verdik.Sorunlar devam ederse başka seçeneklerimin de olduğunu söylediler. Açıkçası sorunlarım tam olarak ne bilmiyorum, sorunlarımı bilsem çözüm üretmek için bir şeyler yapabilirdim sanırım. Kendimi mutsuz hissetmem işte beni kimse sevmiyor ya tarzında bir şey değil, sevgililerim oldu, arkadaşlıklarım oldu ama benim için hiçbir zaman olmadı gibi, kendimi iyi hissetmedim. Sahip olmadığım ve olursa evet mutlu olurum dediğim tarzda şeyler oldu ama ben yine mutlu olmadım. Yaşam şartlarım kötü değil, bir rahatsızlığım ya da engelim yok. Kafam çalışmıyor değil az çok düşünebilen, sorgulayabilen biriyim ama hayata adapte olamıyorum gibi hissediyorum. Herşey bir yerlere giderken, bir hareket halindeyken ben hiçbir şeye tutunamıyorum, yerimden kıpırdayamıyorum gibi geliyor. Herşeye yeniden başlasam ya da okulumu, hayatımı vb değiştirsem ki ailem elinden geldiğince yardımcı olur ben yine bir şeylerin değişmeyeceğine inanıyorum. Bu olumsuz hava o kadar baskınki bir şey için çabalamak yerine olmayacağına emin bir şekilde durup izliyorum. Ne yapacağım bilmiyorum, yaşamak acı veriyor gibi. Cehenneme 1-2 basamak kaldı ve ben uzun zamandır aşağı doğru hızla ilerliyorum...
YusufPasha said:Hayat zor be abi. Edirne'de olsaydım da seninle bi' oturup karşılıklı çay sigara yapsaydım öyle hissettim. İnternette gördüğümüz insanların gerçekten çok farklı hayatları var öyle değil mi? Kimisi tüm gün odasında depresiftir kimisi tüm gün ölümü için gün sayar. Fakat hayatın bize attığı taş parçaları bizi daha güçlü bir kişilik yapar. Öyledir ki insan yediği her darbede daha ağırına katlanmaya hazırlanır. Aşk sevgi neredeyse gerçekçi olmayan hisler ama bunu kimse yaşamayacak değil. Daha 20 yaşında bir insan geçmişinde ne ağır şeyler yaşadıysa karşısındaki insanlarla o yaşadıklarının gücüyle duracak. İnsanlarla konuşmak da zor değil sadece bir selamına bakıyor hele ki bu şekilde güçlü birisi daima ilgi çekici olacaktır. Sadece hayatı değiştirmeye yönelik adımlar atmak gerekiyor. Sabah kalkınca spor yapmak. Okulun içinde var olan illaki sana göre olacak kulüpler. Kızlı erkekli arkadaş grupları vs. Çok depresyon belirtim vardı doktor çıkışlı, ilaçları reddedip adım atmayı denedim. Geçmişte ne acı yaşadıysam da onu gelecekteki problemleri çözmek için orada bıraktım. Naçizane benim fikirlerim. Sürç-ü lisan ettiysek affola.
Kaptan said:İlaçlı tedavi yalnızca geçici olarak iyi hissetmeni veya kalıcı olarak iyileştiğini sanmanı sağlar, uzun yıllar iyi gibi yaşasan da travmalarının yarattıkları ileride patlamak için içeride birikip duruyordur. Seni travmalarınla tam olarak barıştıracak ve bunları çözümletecek bir doktora ihtiyacın var, en azından bunu bulana kadar iyi hissetmek için ilacı kullanmanı öneririm. Ama kesin çözümü terapiyle yapmanı şiddetle istiyorum senden.