Inanch-Bilge
Bilinçaltım bana lakap taktı, insan artığı diyor 
arada küfürleşiyoruz
arada küfürleşiyoruz
Users who are viewing this thread
Fecricus
Inanch-Bilge said:İşte onu bi türlü beceremiyorum sıkıntı o, özgüven eksi bakiyeye indiyse demekki
O zaman kendini geliştirmeye bak. "Kendini sev." demiyorum, o biraz zorluyor insanı çünkü. Ama "kendimde gurur duyduğum şeyler" diyebileceğin şeyler yaratmaya bak.
Inanch-Bilge
Evet en makul yöntem bu, birşeyler deneyceğiz artık belki yazmaya çalışırım , enstrüman öğrenirim.
Fecricus
Inanch-Bilge said:
Önce Türkçe öğren utanmaz!!! "Bir şey" ayrı yazılır. Utan kendinden!!! BAN!!!
Inanch-Bilge
Herkesin şeyi kendine , o bayan bir şey yazar Öbürü birşey yazar
Astrid Hofferson
Fecricus said:
Ne yapıyorsun tam çocuk düzelmişti şimdi tekrar eski haline dönecek
Inanch-Bilge
Çocuk mu ? Ayıp ayıp abiniz sayılırım
Astrid Hofferson
2 yaş var sadece 
Inanch-Bilge
2 yaş 2 yaştır, abi diyeceksiniz neyse konuyu meşgul etmeyelim, daha yardım bekleyen bi sürü ruh Hastamız var.
neyse konuyu meşgul etmeyelim, daha yardım bekleyen bi sürü ruh Hastamız var.carrier
Sürekli depresyona giriyorum. Ergen tribi değil ama, çocukluğumdan beri ne anne ne baba sevgisi gördüm, kendimi bomboş hissediyorum. Robot gibiyim ve inancın durumuna benziyorum biraz. Hayatımı bana öğreten kimse olmadığından, diğer insanları benden 4- 0 önde başlamış hissediyorum hayata, gerçek te oluyor. Mesela bu zamana kadar bir kız eli bile tutamadım, denemedim değil ama, özgüvensizlik ve bu işleri bilememekten yapamadım. Kendime ait özelliğim yok, arkadaşlarım çok sıradan diyordu lisede üzülüyordum da dışa vurmuyordum. Dedim ya robot gibiyim, bir arkadaş şaka yapsın, güleceğim yeri bilemem. Tabi insanların arasında dura dura öğrendim de yine de normal insan gibi olmuyor.
Inanch-Bilge
Tek çocuk musun ?
Thranduil45
Grandmaster Knight
O birazda egoya dönüşüyor yav.Onun geri dönmesini bekliyorsun ama dönmeyince böyle oluyorNavY said:
SlayerFor
Asla dışarı çıkmak istemiyorum.Tüm günüm bilgiseyara gidiyor.Bi türlü çözemedim.Açılamıyorum bi türlü.
Thranduil45
Grandmaster Knight
Kendine yasaklar koymayı denedin mi?Eğer başaramıyorsan ailenden birine bunu yapmasını söyleyebilirsin.SlayerFor said:
SlayerFor
Çok denedim.Ama bir türlü olmuyor.Thranduil45 said:
Thranduil45
Grandmaster Knight
Annene söyle , sana belli bir süre yasaklar koysun.SlayerFor said:
Astrid Hofferson
carrier said:
Zor bir durum açıkçası buna benzer bir durum benim başımda da var. Bende hep ailemin başarılarının gölgesinde kaldım ailemdeki herkes çok başarılı ben ise ortalama bir başarıya sahibim ve bunu kendime dert ediyordum hatta bende bir saplantı haline gelmişti hayatı kendime zindan ediyordum ama sonra hayatı çok ciddi almamaya karar verdim.Neysek oyuz değişmek zorunda değiliz herkes kendi olsun yeter çünkü hayat canını sıkmaya değmeyecek kadar kısa...
Derin bir nefes al dediklerimi okumaya başla.dumbledoor QQ said:Kızlar lütfen okumasın
günde birden fazla yaptığım oluyor normalde de her gün yapıyorum naptığımı anladınız siz
Zımpara gibi eşyalar sorununu ortadan kaldıracaktır. Eşya değişikliği yap. Eşyayı anladınız siz. 
Eşya değişikliği yap. Eşyayı anladınız siz. Astrid Hofferson
İnsanlıktan çıkma dersleri vol1
incili arwa
Çoğumuzda oluyordur bu sıkıntı herhalde.
Sanırım bu işi soğukkanlılıkla ve duvarlara bakmakla buraya indirgedim, duvara bakmak kafanızı boşaltmaya yarıyor sanki. Boşaltınca da sorunları def ediyorsunuz. Akıl sağlığımı bozacak raddeye gelmediği için atlatmam kolay oldu sanırım.
Psikolojiden pek anlamasam da tek tavsiyem bir yere odaklanın, kafanızın içini boşaltın ki bu size iyi gelecektir. Tabi illa ki duvara bakın demiyorum size Yazarak, çizerek de kafanızdakileri dışarı atabilirsiniz.
Bizim PDRciler gibi konuştum, n'oluyor bana böyle
Geçen seneki sınavdan önce ilk defa geleceğimi düşünmeye başladım, ne olacağımı nereye gideceğimi falan fişman. Her neyse, baya sıkıntılı dönemler geçiriyordum özellikle sınav zamanlarına yakın beynimi kemiren fareler vardı sanki kafamda. Elimde olsa da geleceğimi çizebilsem tarzında ,havalara mı desem sorunlara mı desem bilemedim, havalara girmiştim.
Geçen seneden beri gece yatmadan önce ara sıra bu sorular kafamı kemiriyordu, sanırım kurtulmayı başardım. Yani çok da ileriye dönük planlar değil de yarın, bu hafta neler yapacağım vb. gibi yerlere indirgedim sıkıntıyı. 10-20 yıl sonrasını düşünmeyi bıraktım kısaca.
Geçen seneden beri gece yatmadan önce ara sıra bu sorular kafamı kemiriyordu, sanırım kurtulmayı başardım. Yani çok da ileriye dönük planlar değil de yarın, bu hafta neler yapacağım vb. gibi yerlere indirgedim sıkıntıyı. 10-20 yıl sonrasını düşünmeyi bıraktım kısaca.
Sanırım bu işi soğukkanlılıkla ve duvarlara bakmakla buraya indirgedim, duvara bakmak kafanızı boşaltmaya yarıyor sanki. Boşaltınca da sorunları def ediyorsunuz. Akıl sağlığımı bozacak raddeye gelmediği için atlatmam kolay oldu sanırım.
Psikolojiden pek anlamasam da tek tavsiyem bir yere odaklanın, kafanızın içini boşaltın ki bu size iyi gelecektir. Tabi illa ki duvara bakın demiyorum size
Yazarak, çizerek de kafanızdakileri dışarı atabilirsiniz.Bizim PDRciler gibi konuştum, n'oluyor bana böyle
