12. Bölüm – Tosdhar – Yıkım – Savaşı
Gelecekte birbirlerinin baş düşmanı olacak iki adam ufak Tosdhar köyünün yakınlarda ordularıyla karşı karşıya gelmişlerdi.Dük Robert geleceğin büyük askerî dehası olarak görülüyordu.Mete Tigin ise gelecekte Khergit'e Altın Çağ yaşatacak potansiyele sahipti.İkisi de karşı tarafın başarılarına saygı gösteriyordu ama ayrıca birbirlerinden nefret ediyorlardı.İki taraf da kesin galibiyet için elit askerlerini getirmişti.Savaş öncesi asker sayısı;
Svadya-Rodok İmparatorluğu:
-3576 Svadya Çavuşu
-4512 Rodok Keskin Nişancısı
-516 Rodok Çavuşu(Özel yapılmış mızraklarla beraber)
-5065 Svadya Şövalyesi
Khergit Hanlığı:
-6053 Khergit Kargıcısı
-5023 Khergit Kıdemli Atlı Okçusu
-100 Hanedan Özel Koruma (En az soylular kadar eğitimli)
-790 Khergit Gözcüsü
Gidişata göre dahil olacak Khergit kuvvetleri;
-1000 Khergit Kargıcısı
Gidişata göre dahil olacak Svadya-Rodok Kuvvetleri;
-2000 Hafif Yaya
“İşte başlıyoruz.” Mete savaştan keyif alıyor gibi görünüyordu.Alev kusan timsah sancağını çekti ve savaşın ilk kıvılcımını yarattı.
“Hilal biçiminde sararsak kazanabiliriz.” dedi karargâhtan biri.Düşünecek vakit yoktu.Atına atladı ve safların önüne doğru geçti.
“Bu adımı da atlatırsak Harlaus'u önümüzde diz çöktürebiliriz! Kendinize inanın ve içinizdeki gerçek gücü ortaya çıkarın.Tek söyleyeceğim bu.” İşaretiyle taarruz borusu öttürüldü ve Khergit süvarileri planlanan dizilimle düşmana karşı tam taarruza geçti.
* * *
“Mareşalim! Dizilip taarruza geçecekler!” Robert normal bir insanın iki elle zor kaldıracağı çekicini tek eliyle rahatlıkla kullanabilen biriydi.Genç,güçlü,hırslı,zeki.İmparatorluk için en verimli adamlardan biriydi.
“Dhirim'den sonra orduları eşit bir savaşa hazır değil.Hilal gibi diziliyorlar.Tek bir noktadan girip,safları yırtarsak dağılırlar.” Herkes planlanıldığı gibi dizildi.Sancak ufuktan seçilebiliyordu.Ateş kusan timsah.Bir Hakan'a sürüngen yakışmıyor diye düşünürken buldu kendisini.
“Daha Haringoth'ta bastırmam gereken bir isyan var çok oyalanmayın.” Baltasını sırtından alıp sağ eliyle birkaç kez aşağı yukarı denemek için savurdu.Elinin alıştığı zaman kalkanını da alıp atını ileri doğru sürmeye başladı.
* * *
“İşte başlıyoruz.” dedi Robert atını sürerken.(Bunu Mete ile aynı anda söyledi.) Sonra ordular çarpıştı ama Svadya öyle bir dizilmişti ki Khergit'in çemberi bir anda açıldı ve tek bir noktan ilk şövalyeler bir kez yardı sonra arbaletçiler o noktadaki artıkları temizledi ve piyadeler son vuruşu yaptı ve çember tamamen açıldı.Mete dikkatini Svadya'nın ana kuvvetlerine çevirdiğinde Robert kuzgun gibi kara saçlarını örten geyik miğferiyle çekiciyle süvarilerden bazılarının kemiklerini eziyordu.Hemen atını ona doğru sürdü ve bu işi kökünden halletmek için zamanın geldiğini düşünmüştü.
Robert çekiciyle Mete'nin atına vurdu ve atın boynu ezildi.Mete bunun karşılığında üstüne atla saldıran Robert'ın atının boynunu ve bacaklarını saniye sürmeden parçalara ayırdı.
“Sizin bacaklarınızın at olduğunu düşünüyordum.” Güldü istemsizce.
“Sonunda onlarla çiftleştiğimizi söyleyen gerizekalı çayır oğlanlarından kurtulduğumu düşünüyorum.” Robert çekicini savurdu.Mete kalkanıyla karşıladı ve ardından karnına okkalı bir tekme yedi.Mete kılıcını tüm gücüyle savurduğunda kılıç Robert'ın kalkanında patladı.Kalkan çatlayınca Robert eli mahkum kalkanı yere attı ve çekicini iki eliyle savurmaya başladı.Bir darbesi Mete'nin sol koluna geldi,adam kılıcını yere atmak zorunda kaldı.
“Şunu kafama doğru savursana!”
Etrafına bakındı bir süre,kuvvetleri dağılmaya başlamıştı.Robert,Mete'nin gözündeki yarayı kimin yaptığını iyi biliyordu.
“O yara seni yakışıklı gösteriyor.” Mete durdu ve hamlesini yapmadan önce;
“Bu da sana çok yakışacak.” Çekicin oturtulduğu tahtaya güçlü bir şekilde vurdu ve tahta kırıldı.Robert'ın göğüs kafesinde derin bir çapraz yara açıldı.Mete elinin acısından kılıcını yere bıraktı ve
dişe diş,kana kan mücadele başladı. Robert okkalı miğrefini çıkarıp okklalı bir yumruk attı.Bunu Mete koluyla karşılayıp ona bir tekmeyle cevap verdi.Savaş kızışıyordu.Sonra ikisi aynı anda omuzlarına yapıştılar ve kafaları çarpıştıktan sonra yerde yuvarlandılar.Robert yere tamamen sırt üstü uzanmıştı.Mete ise kalkmaya çalışıyordu.Etrafına baktığında kuvvetleri tamamen dağılmış ve yenilmişlerdi.
“Sırada ne var ? Beni bir kafeste şölen maymunları gibi oynatacak mısınız?” Robert içten bir kahkaha ile karşılık verdi.
“Sana bunu yapmayacağım.Git! Ve kuvvetlerin tamamen hazır olduğunda eşit şartlarda dövüşelim.” Gel bir de onu babama söyle. Yedek kuvvetlerin yardımıyla o cehennemden çıktı.Sağ eliyle sol bileğini kavrayıp sekerek bir binek atı buldu.Tosdhar köyüne doğru,bu sakat binek atıyla ilerlemeye başladı.
* * *
Savaş sonu net ceset sayımı
Kalan kuvvetler)
Svadya-Rodok İmparatorluğu:
1261 Svadya Çavuşu
790 Rodok Keskin Nişancısı
512 Rodok Çavuşu
605 Svadya Şövalyesi
Khergit Hanlığı:
1094 Khergit Kargıcısı
865 Khergit Kıdemlı Atlı Okçusu
Diğer kuvvetler imha edildi.
Sonuç olarak bu büyük yıkım savaşı yerde binlerce ceset bıraktı.Babasının gördüğü en büyük savaş değildi ama yine de onun için mide bulandırıcıydı.Khergitlerin Svadya'nın doğusundaki hızlı ilerleyişi biraz sekteye uğramış,mareşal ordusu yok olma raddesine gelmişti.
“Toplanın Ana Karargâha dönüyoruz.Eksikliklerimizi tamamlayıp güneye ineceğiz.” Sancar Han'ın da hamlesi vardı elbette.Sadece ihtiyar doğru zamanı bekleyecekti.
